ลูกที่เลว

ลูกคนใด กระทำ กรรมแก่แม่

สุดเลวแท้ ชั่วช้า สิ้นราศรี

ลูกด่าแม่ ตีแม่ ลูกอัปรีย์

ลูกไม่ดี ทำแม่ช้ำ น้ำตาริน

น้ำตาแม่ รินไหล เมื่อลูกร้าย

น้ำตาแม่ เป็นสาย เมื่อลูกหมิ่น

น้ำตาแม่ หลั่งลง รดแผ่นดิน

เมื่อได้ยิน ลูกเสเพล เนรคุณฯ

กรณีตัวอย่างของลูกอกัญญูบางคน ที่ไม่เคยให้หัวอกของความเป็นแม่ วันที่ 22 พฤษภาคม 2546 พนักงานและแขกในโรงแรมดิเอมเมอรัลด์ ย่านรัชดาภิเษก กรุงเทพฯ ต้องตกตะลึงกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันเมื่อนางปณัสยา เอี่ยมสกุล ที่ตัดสินใจใช้อาวุธปืนขนาด . 38 ยิงตัวเองหลังจากตามหาลูกชาย-ลูกสาวที่หายหน้าไปนานแรมเดือนแต่ไม่พบตัว แต่ก่อนจะเกิดเหตุการณ์ครั้งนี้นางปณัสยาได้เขียนจดหมายถึงลูกทั้งสองคนเนื้อหาในจดหมายฉบับดังกล่าวระบุว่า ถึงลูกที่แม่รักยิ่งกว่าชีวิตของแม่ แม่กลับมาจากที่ทำงานตี 2 ไขประตูเข้าไปไม่มีลูกทั้งสอง แม่เข่าอ่อนทรุดลงครั้ง จนกระทั่งมี รปภ.มาบอกว่า ลูก 2 คนพี่น้องพากันหนีแม่ไปแล้ว แม่ก็ออกไปแจ้งความตั้งแต่ตอนตี 2 ถึงสว่าง แต่ละวันที่หมดไปเพราะแม่ติดตามหาลูก ทุกอพาร์ตเมนต์ แม่ตามหาหมด แม้กระทั่งโรงแรมบางกอกแม่ก็ไปมาเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร แบบนั้น เรามีกันอยู่ 3 คนแม่ลูก แม่เป็นห่วงลูกเกินไป ทำให้ลูกเกิดความรำคาญ แต่แม่คนนี้ก็เป็นห่วงอย่างนี้เสมอมา ลูกเองก็รู้ เหตุใดถึงมาโกรธแม่ตอนนี้ แล้วทิ้งแม่ไปแบบนี้ เราคุยกันมาตลอดเวลา หากเกิดอะไรขึ้นกับลูก แม่คนนี้ก็อยู่ไม่ได้แล้ว ที่อยู่ไม่ได้เพราะเราผูกพันกันมาก ชีวิตของแม่แขวนไว้กับลูกเท่านั้น หากลูกทำแบบนี้ลูกคิดว่ามันสนุก แต่ที่แท้ลูกทั้งสองกำลังรุมกันฆ่าแม่ของตัวเองอยู่ แม่ร้องไห้ตามหาลูก แต่อีกมุมหนึ่งอาจจะน่าหัวเราะกันด้วยความสะใจ หน้าที่การงานบีบบังคับแม่ แม่ต้องทำงานเลิกตี 2 กลับมาไม่มีลูกนอนกลิ้งกัน เหมือนกับแม่เดินเข้าประตูป่าช้า แม่รอคอยโทรศัพท์ของลูก ไม่เคยมีสักกริ๊งหนึ่ง ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังนึกว่า เป็นลูกทุกครั้ง แต่มันไม่ใช่ มันเป็นเสียงเพื่อนของแม่ ที่โทรมาสอบถามว่า เจอลูกหรือยัง แม่ต้องการได้ยินเสียงของลูก แต่ลูกเห็นแม่ไม่มีความสำคัญกับลูกอีกแล้ว ในเมื่อลูกไม่ต้องการแม่คนนี้แล้ว แม่ก็ขอสังเวยชีวิต ให้ลูกทั้งสองที่แม่รักยิ่งกว่าชีวิตของแม่เอง แม่รอคอยลูกมา 41 วันแล้ว ลูกก็ไม่ติดต่อแม่ ทำให้แม่รู้และคิดได้แล้วว่า ลูกทิ้งแม่ไปจริงๆ แม่เป็นผู้ให้ชีวิตลูก แต่ลูกทั้งสองเอาชีวิตของแม่ สุดท้ายนี้ตั้มขอฝากลูกทั้งสองไว้ในการดูแล ของท่านประธานด้วยนะคะ เพราะเขาไม่มีใครเลยมีแม่เพียงคนเดียว ขอให้ลูกทั้งสองดูแลซึ่งกันและกัน และรักกันให้มากๆ จากแม่ที่รักลูกสุดหัวใจ

ลูกๆที่รักทั้งหลาย ลองมองดูเทียน เล่มนี้สิลูก ถ้าพระอาจารย์จะเปรียบเทียบเทียนเล่มนี้เหมือนกับชีวิตแม่

เทียนเล่มนี้ มันส่องแสงให้มากเท่าใด ตอนเองก็จะสั้นลงๆ เหมือนกับชีวิตแม่ให้ลูกมากแค่ไหน อายุของแม่ก็จะสั้นลงๆๆ บางครั้งเทียนมันก็ลุกโชติช่วงชัชวาล บ้างครั้งเทียนหรี่ๆหรือก็ดับแล้วน้ำตาเทียนก็ไกลหยดไหลย้อย เหมือนหยาดน้ำตาของแม่ของผู้เป็นแม่

พระอาจารย์เปรียบเทียบเทียนเล่มนี้ เหมือนกับชีวิตของแม่ เทียนเล่มนี้ไม่เคยรู้เลยว่าไฟที่กำลังเผาไหม้ตัวเองนั้น ประกอบด้วยอะไรบ้าง ผลิตมาจากวัสดุหรือสารเคมีอะไรบ้าง เทียนไม่เคยรู้เลยว่าไม่ขีดไฟที่เขาจุดเป็นไฟเผาตัวเองนั้น ทำมาจากที่ไหน เทียนไม่เคยรู้ฉันใด ไฟที่กำลังเผาไหม้ตัวเอง ใครนำมาจุดเพื่ออะไร

เทียนไม่เคยรู้ฉันใด แม่เราก็ฉันนั้น แม่ไม่เคยรู้เลยว่า ดวงวิญญาณของลูกๆที่มาเกิดในท้องของแม่นั้นมาจากสวรรค์ชั้นใด หรือนรกขุมไหน แต่ดวงใจที่ขาวบริสุทธิ์ของแม่ ก็ได้ยอมรับดวงวิญญาณของลูกทุกดวง

พระอาจารย์เชื่อเหลือเกินว่า อาจมีลูกศิษย์หลายคนที่ทำผิดผลาดทำให้คุณแม่ต้องเสียน้ำตา ทำให้คุณแม่ต้องเสียใจ สิ่งที่ทดแทนต่อคุณแม่นั้น ลูกๆที่รักทั้งหลาย ลูกรักคนอื่นได้ ลูกช่วยงานคนอื่นได้ ลูกต้องรักแม่ให้ได้ ต้องช่วยงานแม่ให้ได้ ลูกอาจจะมีเพื่อนได้หลายคน แต่ลูกไม่สามารถมีแม่ได้หลายคน วันแม่ปีนี้ ไปกราบเท้าท่าน เอาส่วนที่สูงที่สุดของตัวเองสำผัสกับส่วนที่ต่ำสุดของคุณแม่พ่อ คนไหนทำได้นั้นแหละชื่อว่าลูกกตัญญู ไปดูดวงตาของท่านซิว่าท่านมีความสุขหรือความทุกข์ไม่ต้องอายการทำความดี มีอะไรช่วยท่านได้ช่วยอย่านิ่งดูดายอย่าทอดธุระถ้าเย็นนี้เธอไม่ได้

ดังนั้น เมื่อทราบเหตุที่ทำให้พ่อแม่นั้นต้องเสียใจแล้ว ลูก ๆ ทั้งหลายก็ควรที่จะกระทำตนให้พ่อแม่สบายใจ ทำให้พ่อแม่ชื่นใจ ให้สมกับที่ท่านนั้นอุตสาห์อุ้มท้องมาตั้ง 9 เดือน และให้เรามาเลี้ยงดูจนเติบใหญ่ เรานั้นก็ควรที่จะตอบแทนคุณท่านจนเต็มความสามารถของเรา คือ การคอยเชื่อฟังคำสั่งสอนของท่าน อุปการะเลี้ยงดูท่านเมื่อท่านนั้นแก่เฒ่าหรือเจ็บไข้ ได้เท่านี้พ่อแม่นั้นก็พอใจเป็นที่สุดแล้ว และการจะกระทำดีต่อพ่อแม่นั้นก็ขอให้ทำให้ตลอดทุกวันอย่าได้กระทำเพียงแค่ ว่าวันนี้เป็นวันพ่อ 5 ธันวาคมและว่าวันนี้เป็นวันแม่ 12 สิงหาคม เท่านั้น แต่จงทำดีกับท่านทุกวันจนสุดความสามารถของตนอย่างนี้จึงจะนับได้ว่าเป็นลูกกตัญญู .

ลูกที่ดี

ลูกที่ดี มีหัวใจ แบ่งให้แม่

ต้องดูแล เลี้ยงดู ชูใจท่าน

เพียงแต่ลูก ถามไถ่ ให้ชื่นบาน

ด้วยคำหวาน ก็แสนสุข สบายใจ

ต้องรักษา ความดี ไม่มีพร่อง

และยังต้อง เพิ่มความดี ที่สดใส

มีหิริ โอตตัปปะ ชนะภัย

รู้สึกความ ละอาย ในสิ่งทราม

ต้องรู้จัก อดกลั้น และอดทน

ต้องเป็นคน จิตผ่องใส ไม่เกรงขาม

ต้องน่ารัก น่าเอ็นดู ทุกโมงยาม

เป็นคนงาม ทั้งกิริยา และน้ำใจ

ทั้งมนุษย์ เทวดา อยากช่วยเหลือ

อยากจุนเจือ อยู่เป็นสุข ทุกสมัย

ทั้งบัณฑิต สรรเสริญ เจริญใจ

อยู่แห่งใด ใครก็อยาก ผูกสัมพันธ์

จะทำงาน สิ่งใด ก็สำเร็จ

เพราะมีเพชร กตัญญู เป็นคู่ขวัญ

แม้นหาก ปรารถนา พระนิพพาน

กตัญญู ก็เป็นฐาน ให้ถึงพลัน ฯ

ขั้นตอนการเปิด เพลงและภาพ

เปิดคลอดแบบธรรมชาติ พวกกับเพลงแม่ ของอริสมัน

เปิดทำนองอุรุเวฬาเสนานิคม

เปิดเพลงอิ่มอุ่น

เปิดทำนองพระโพธิ์

เปิดเพลงอัลบัมให้แม่ เพลงแม่

เปิดทำนอง Reason

เปิดเพลง น้ำใจแม่