SPEECH

A good tongue is a weapon

คำพูดที่ดีเป็นอาวุธที่ดี

Speech is silver, silence is golden

พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง

To talk without thinking is to shoot without aiming

การพูดโดยไม่คิด เหมือนกับการยิงนกที่ไม่ได้เล็ง

The greatest talkers are always the lest doers

คนที่พูดเก่งที่สุด มักเป็นคนที่ทำน้อยที่สุด

He laugh best who laugh last

คนที่หัวเราะทีหลังย่อมหัวเราะได้ดังกว่า

Hear much speak little

ฟังให้มาก พูดแต่น้อย

From hearing comes wisddom, from speaking repentance

ความฉลาดเกิดจากการฟัง

While the word is in your mouth it is your own, When it is once spoken it,s another is

ถ้าเรายังไม่พูด เอาเป็นนายคำพูด แต่ถ้าเราพูดออกไปแล้ว คำพูดเป็นนายเรา

A HONEY tongue, a heart of all

คำพูดหวาน แต่ใจดำ ( ปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอ )

Easier said than done

พูดง่ายกว่าทำ

Good advice is beyond price

คำแนะนำที่ดีหาค่ามิได้

You should be a king of your word

จงเป็นนายของคำพูดของท่าน

ความดี

เขามีส่วนเลวบ้างก็ช่างเขา จงเลือกเอาส่วนดีเขามีอยู่

เป็นประโยชน์โลกบ้างยังน่าดู ส่วนที่ชั่วอย่าไปรู้ของเขาเลย

จะหาคนดีเพียงอย่างเดียว อย่าไปเที่ยวค้นหาสหายเอ๋ย

เหมือนค้นหาหนวดเต่าตายเปล่าเอย ฝึกให้เคยดูแต่ดีมีคุณจริง

เกิดเป็นคนก็ต้องทนให้คนด่า

จำทำดีทำบ้าถูกด่าหมด

ทำซื่อเขาก็ด่าว่าไม่ตรง

จะเลี้ยวลดเขาก็ด่าว่าไม่ตรง

ใครชอบใครชังช่างเถิด

ใครชูใครเชิดช่างเขา

ใครว่าใครบ่นทนเอา

ใจเราร่มเย็นเป็นพอ

ทำดีเพื่อตัว จะมัวหมองชั่วชีวิต ……

ทำดีเพื่ออุทิศ ชีวิตจะรุ่งเรือง

วางตนไว้ในความดีงามก่อน

จึงค่อยสอนใครใครในภายหลัง

บัณฑิตชนขวนขวายหมายระวัง

ไม่พลาดพลั้งเศร้าหมองเรื่องของตน

เอาความดีเป็นแกนกลางทางชีวิต

เอาความคิดเป็นเครื่องช่วยอำนวยผล

เอาแรงงานเป็นกลไกภายในตน

นี่คือคนมีคุณค่าราคางาม

อันหมาดีแมวดีมีคนรัก

เฝ้าฟูมฟักเลี้ยงไว้ในครหา

เกิดเป็นคนย่อมไม่จนคนเมตตา

หมั่นรักษาความดีไว้ให้คนปอง

ต้นหญ้าน้อย ๆ ก็ยังให้ออกซิเจนกับโลก

ผีเสื้อนกกาที่บินไปมาก็ยังให้ความเพลินตาแก่มนุษย์

แล้วเราทั้งหลายล่ะ ได้ให้อะไรแก่โลกนี้บ้างหรือยัง

ถ้าหนูหมี มีเขา เต่ามีหนวด

เม่นตะกวด มีงา หมามีเขา

ทั้งลิงค่าง บ่างชะนี ไม่มีเครา

จึงคนเรา จะหมดสิ้น คนนินทา

ชีวิตไร้สาระขณะนี้ ยังไม่สายเกินที่จะแก้ไข

แม้ชีวิตเหลือน้อยลงเพียงไร ควรภูมิใจที่ได้ทำดีทัน

มีคนเห็นหรือไม่เป็นไรเล่า ควรเลือกเอาความดีที่สร้างสรรค์

มีใครเห็นหรือไม่ไม่สำคัญ ใจเรานั้นรู้ว่าดีเท่านี้พอ

อันที่จริงคนเขาอยากให้เราดี

แต่ถ้าเด่นขึ้นทุกทีเขาหมั่นไส้

จงทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัย

ไม่มีใครอยากเห็นเราเด่นเกิน

อันการทำความดีไม่มีสูญ

บำเพ็ญบุญไว้เถิดหนาอย่างสงสัย

หากวันนี้คนไม่เห็นไม่เป็นไร

วันหนึ่งไซร้คงตระหนักประจักษ์ตา

ถ้าด่วนคิดผลีผลามเอาความชอบ

เมื่อความดียังไม่ตอบก็โทสา

เปลี่ยนความคิดผิดอย่างที่ทำมา

จะสิ้นวันเวลาพบความดี

ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง

คงแต่บาปบุญยัง เที่ยงแท้

คือเงาติดตัวตรัง ตรึงแน่น อยู่นา

ตามแต่บุญบาปแล้ ก้อเกื้อ รักษา

มาดี ต้อง มีบุญ

อยู่ดี ต้อง มีคุณ

ไปดี ต้อง มีทุน

เราไม่อาจจะเป็นคนดีของทุกคนได้

แต่เราจะต้องเป็นคนดีของคนดีให้ได้

พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง

โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี

นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์

สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา

คนรักดี รักงาม ได้หามจั่ว

คน รักชั่ว รักทราม ได้หามเสา

คนมีครู รู้หลัก หนักเป็นเบา

คนโง่เขลา เบาเป็นหนัก หักกำลัง

คนมีเพียร เรียนวิชา หาความรู้

คงจะสู้ เขาได้ ในภายหลัง

คนเกียจคร้าน อ่านไม่ออก บอกไม่ฟัง

เป็นจับกัง หามเสา ทั้งเช้าเย็น

หากเราไม่สร้างความดี ความดีก็จะไม่สร้างเรา

ความชั่วแลความดี ผิวมี ณ แห่งใด

ย่อมจักประจักษ์ใน ขณะหนึ่งแลพึงยล

แต่อาจจะคลาดกา - ละจะช้า ฤ เร็วดล

ยากทีมหาชน จะกระทำพยากรณ์

ฝูงชนกำเนิดคล้าย คลึงกัน

ใหญ่ย่อมเพศผิวพรรณ แผกบ้าง

ความรู้อาจเรียนทัน กันหมด

เว้นแต่ชั่วดีกระด้าง อ่อนแก้ฤาไหว

คนดี ชอบแก้ไข

คนจัญไร ชอบแก้ตัว

คนชั่ว ชอบทำลาย

คนมักง่าย ชอบทิ้ง

คนจริง ชอบทำ

คนระยำ ชอบติ

วันเปลี่ยนวน คนเปลี่ยนวัยใจเปลี่ยนหวัง

อนิจจัง เก่าเปลี่ยนใหม่ได้ทุกอย่าง

ชั่วและดี มีกฎกรรมเครื่องนำทาง

สืบสรรค์สร้างมนุษย์ธรรมเหนือคัมภีร์

เงิน คือ เงิน สามดี ก็คือ ความดี

เงินสร้างความดีบางอย่างได้ แต่เงินก็สร้างคนให้ดีไม่ได้

เงินสามารถซื้อทุกสิ่งทุกอย่างได้ แม้แต่คน

แต่เงินก็ซื้อ คนดีอย่างเรา ไม่ได้

สิ่งที่ควรหลีกเลี่ยงคือความชั่ว

สิ่งที่ควรกลัว คือความขัดแย้ง

สิ่งที่ร้ายแรง คือความเมา

สิ่งที่ทำให้ไม่หูเบา คือฟังแล้วปล่อยวาง

สิ่งที่เป็นแสงสว่าง คือปัญญา

สิ่งที่พึงปรารถนา คือปล่อยวาง

ยศและลาภ หายไป ไม่ได้แน่

มีเพียงแต่ ต้นทุน บุญกุศล

ทรัพย์สมบัติ ทิ้งไว้ ให้ปวงชน

แม้ร่างตน เขาก็เอา ไปเผาไฟ

ได้ดีเพราะถูกด่า

ฉันได้ดี เพราะถูกด่า น่าหัวไหม

ยิ่งดีใจ เพราะถูกด่า ดูน่าหัว

ใครจะด่า สักเท่าไร ไม่เคยกลัว

เรื่องจะชั่ว อย่างเขาด่า นั้นอย่าเกรง

ใครมีดี คนก็คิด ริษยา

หาแง่ด่า กันโขมง ล้วนโฉงเฉง

เมื่อยปากเข้า ปากก็มุบ หุบปากเอง

ยิ่งครื้นเครง คือฉันท้า ให้ด่าฟรี

ฉันเป็นคน ได้ดี เพราะคำด่า

กลายเป็นสิ่ง นำมา ซึ่งศักดิ์ศรี

ด่าเท่าไร ก็ไม่ จริงสักที

เลยได้ดี เพราะถูกด่า น่าหัวครัน

เราทุกคนจะน่ารักประจักษ์มั่น หากร่วมกันประพฤติดีมิเหลวไหล

ฟังพ่อแม่ครูสอนสั่งอย่างตั้งใจ แล้วนำไปตริตรองลองฝึกตาม

ไม่ดื้อหยิ่งยโสอวดโอหัง เมื่อผิดพลั้งย่อมแก้ได้ไม่หยาบหยาม

ฝึกมารยาทอบรมตนจนงดงาม จะพบความสุขกายใจไม่รู้เลือน

เปลวเทียนมลายแท่ง เพื่อเปล่งแสงอันอำไพ

ชีวิตมลายไป เหลือสิ่งใดทิ้งไว้แทน