การสอบ..ไม่ใช่แต่เพียงตัวกำหนดบทบาทของระบบการศึกษาที่สำคัญเท่านั้น แต่ยังเป็นสาเหตุที่ทำให้ระบบการศึกษาไม่สามารถบรรลุเป้าหมายที่ต้องการให้เกิดความเท่าเทียมกันอีกด้วย
(นิโคลัส เบนเนทท์)

สิ่งที่ขัดแย้งภายในโรงเรียนแต่ก็เป็นความขัดแย้งที่ไปด้วยกันคือ โรงเรียนสอนให้เด็กเป็นคนรู้จักอ่อนโยนผ่อนตาม แต่ในเวลาเดียวกันก็สอนให้เอาชนะคนอื่นตลอดเวลา
(อีเออเรทท์ เรยเมอร์)

คนมีศาสตร์ มีความรู้ แต่ไม่เข้าใจความจริงของมนุษย์ สังคมและสภาพแวดล้อม ศาสตร์หรือความรู้ก็กลายเป็นศาสตราวุธ สำหรับทิ่มตำทำร้ายและประหัตประหารฆ่าฟันในสงครามแย่งชิงการงานและการหาเงินมาจับจ่าย
(ประเวศ วะสี)

การศึกษาหมาหางด้วนนั้น มันทำได้อย่างมากเพียงว่ามีผลเป็นเรื่องกิน เรื่องกาม เรื่องเกียรติ แต่ไม่มีเรื่องความเป็นมนุษย์ที่สมบุรณ์
(พุทธทาสภิกขุ)

การศึกษาต้องสอดแทรกอยู่ในทุกกิจกรรม
(ศ.ดร.พจน์ สะเพียรชัย)

การศึกษาไม่ว่าระดับไหน ก็มีความสำคัญยิ่งต่อการพัฒนาบ้านเมือง ต่อการพัฒนาประเทศทั้งสิ้น
(ดร.ทรงศักดิ์ ศรีกาฬสินธุ์)

การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อทำให้ชีวิตเข้าถึงอิสรภาพ คือทำให้ชีวิตหลุดพ้นจากอำนาจครอบงำของปัจจัยแวดล้อมภายนอกให้มากที่สุด และมีความเป็นใหญ่ในตัว ในการที่จะกำหนดความเป็นอยู่ของตนให้ได้มากที่สุด
(ประยุทธ์ ปยุตโต)

การศึกษาที่จะได้ผลดีจะต้องแก้ปัญหาชีวิตและสังคมได้สำเร็จ จะต้องมีความเข้าใจชัดเจนในความหมาย ในความมุ่งหมาย และในการทำหน้าที่ของมัน
(ประยุทธ์ ปยุตโต)

มนุษย์เราในโลกปัจจุบันนี้มีการศึกษาแต่เพียงสองอย่าง คือรู้หนังสือ รู้อาชีพ ขาดอย่างที่สามคือ การศึกษาที่ทำให้เป็นมนุษย์กันอย่างถูกต้อง
(พุทธทาสภิกขุ)

ความรู้เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง สำหรับการดำเนินชีวิตของเราทุกคน ที่ว่าจำเป็นคือขาดไม่ได้
(ปิ่น มุทุกันต์)

การศึกษาจะต้องเป็นไปเพื่อฝึกฝนพัฒนา รู้จักแก้ปัญหา ดับทุกข์และทำตนให้เป็นสุขได้
(ประยุทธ์ ปยุตโต)

การศึกษาควรเป็นไปเพื่อความเป็นมนุษย์
(ส.ศิวรักษ์)

มนุษย์เกิดมาพร้อมกับความอ่อนแอ เราต้องการความเข้มแข็งในยามช่วยตัวเองไม่ได้ เราต้องการความช่วยเหลือ, ในความโง่ เราต้องการเหตุผล ทั้งหมดนั้นคือสิ่งที่มนุษย์ขาดมาตั้งแต่กำเนิด สิ่งที่เราต้องการในขณะที่เข้าสู่สังคมมนุษย์ คือ ของขวัญจากการศึกษา
(ฌอง ฌาค รุสโซ)

ความอยากรู้หลายอย่างเป็นสิ่งที่เป็นธรรมชาติของเยาวชน แต่โดยทั่วไปแล้วความใฝ่รู้นี้ถูกทำลายลง ด้วยข้อเท็จจริงที่ว่า เด็ก ๆ ถูกยัดเยี่ยดข้อมูลความรู้มากเกินกว่าที่เด็กต้องการ
(เบอร์ทรินต์ รัสเซลล์)

การศึกษานั้นไซร้คิดให้ถูก เหมือนเพาะปลูกต้นไม้ในกระถาง ยังเยาว์อยู่ผู้ใหญ่ดูไปพลาง พอโตต่างพาไปให้ลงดิน
(ม.ล.ปิ่น มาลากุล)

เด็กที่ไม่สามารถจินตนาการ ไม่เพียงแต่ไม่สามารถเรียนรู้ได้เท่านั้น แต่ยังเป็นคนที่โดยทั่วไปแล้วไม่มีความหวังอะไรอีกด้วย
(โจเซฟ เพียร์ซ)

เป้าหมายหลักของการศึกษาคือการสร้างมนุาย์ให้สามารถคิดค้นสิ่งใหม่ ๆ มิใช่เดินตามรอยในสิ่งที่คนรุ่นก่อนทำมาแล้ว - นั่นคือต้องเป็นนักสร้างสรรค์ นักประดิษฐ์และนักค้นพบ
(ฌอง ปิอาเซ่ต์)

บุคคลผู้ได้รับการศึกษาอย่างเสรีมักค้นพบความคิดใหม่ ๆ จากความอยากรู้อยากเห็น และความสนใจใคร่รู้ ขณะที่บุคคลผู้ถูกบังคับจะได้ความคิดใหม่ ๆ จากความกลัว
(เจมส์ บี สต็อคเดล)

ส่วนสำคัญที่สุดของการสอนคือ สอนในสิ่งที่ผู้เรียนจำเป็นต้องรู้
(ไซมอน วีล)

ความรู้คือสิ่งที่ตายไปแล้ว แต่โรงเรียนมีหน้าที่รับใช้ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ โรงเรียนควรจะช่วยพัฒนาเยาวชนแต่ละคนให้มีคุณภาพและความสามารถ
(อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์)

เรารู้ว่าเขาเก่งหรือไม่จากคำตอบของเขา แต่เรารู้ว่าเขาฉลาดหลักแหลมหรือไม่จากคำถามของเขา
(สุภาษิตฝรั่งเศส)

ถ้าเราจะจัดการศึกษาเพื่อให้เป็นรากฐานในการเข้าถึงชีวิตที่ดีงามและสร้างสังคมที่ดีงาม ควรเป็นการศึกษาที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความรัก ความเข้าใจ ความอบอุ่นและการเจริญเติบโตตามธรรมชาติของเด็ก
(พิภพ ธงไชย)

ทุกช่วงเวลาของชีวิตนั้น มนุษย์เกิดการเรียนรู้อยู่เสมอ หากแต่เป็นการเรียนรู้ตามยถากรรม การศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรมได้มีส่วนจัดกระบวนการเรียนรู้เพื่อพัฒนาคนให้เจริญไพบูลย์ตามความคาดหวัง
(สุมน อมรวิวัฒน์)

ก่อนที่เราจะเรียนรู้อะไร เราจะต้องสนใจใคร่รู้ในสิ่งนั้นเสียก่อน การเรียนรู้ก็คือการเล่นกับแนวคิด และสิ่งที่เป็นวัตถุ การมีอิสระที่จะเลือกในสิ่งที่อยากรู้จึงมีความสำคัญ
(ชัยอนันต์ สมุทวณิช)

การปรับตัวของแต่ละคนและของทั้งสังคม มีหัวใจอยู่ที่การเรียนรู้ของคน ต้องสร้างให้เกิดความรักที่จะเรียนรู้ เพื่อจะนำไปสู่สังคมแห่งปัญญาและการเรียนรู้
(สิปปนนท์ เกตุทัต)

การจะทำให้การศึกษาสนองตอบต่อชีวิตของผู้เรียนได้นั้น จำเป็นที่ต้องคืนการศึกษาแก่ประชาชน รัฐควรจะลดบทบาทของตนในการจัดและควบคุมการศึกษาลงไปกว่านี้ให้มาก
(นิธิ เอียวศรีวงศ์)

การศึกษาที่ไม่ทำให้คนมีศีลธรรมนั้น ไม่ใช่การศึกษา ...แผนการศึกษาของโลกสมัยนี้ ไม่มีการทำให้เด็ก ๆ รู้ว่าเกิดมาทำไม? เมื่อคนเราไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม? มันก็ไม่รู้ว่าจะไปทางไหน จะไปได้อะไรอันเป็นสิ่งสูงสุด
(พุทธทาสภิกขุ)

แท้ที่จริง การจัดการศึกษาที่ควรจะเป็นนั้น น่าจะอยู่ที่การมองหาพรสวรรค์ในเด็กมากกว่าการมองหาเด็กที่มีพรสวรรค์
(อุทัย ดุลยเกษม)

วิกฤตที่สำคัญของระบบการศึกษาไทย คือความทุกข์ของผู้เรียน เนื่องจากเนื้อหาที่เรียนไม่สอดคล้องกับความเป็นจริงในชีวิตประจำวันของเด็ก เด็กจำต้องเรียนรู้สิ่งที่เป็นเรื่องไกลตัว
(รุ่ง แก้วแดง)

การเรียนรู้เป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุดของมนุษย์ เพราะสมองของมนุษย์เป็นโครงสร้างที่วิจิตรที่สุดในจักรวาล สามารถเรียนรู้ให้บรรลุอะไรก็ได้
(ประเวศ วะสี)

การปฏิรูปการศึกษาอย่างแท้จริง ต้องเดินหน้าด้วยการปฏิรูปทางเศรษฐกิจ การเมือง ที่เราเรียกว่า การพัฒนาชนบท
(เสน่ห์ จามริก)