ไม่ว่ามีเหตุผลสักร้อยพัน
เราก้อต้องจากกัน...ใช่ไหม
ไม่ว่าเธอจะไม่ยินดี...หรือไม่เต็มใจ
สุดท้ายแล้วก้อต้องไป..อยู่ดี


แม้จะไม่ได้โทรหาคนดีทุกวัน
แต่ความรู้สึกที่มีให้นั้นไม่เคยจางหาย
ยังคงคิดถึงอยู่ทุกคืนวันไม่เคยเสื่อมคลาย
และห่วงใยคนดีมากมายอยู่ทุกเวลา

ความจริงก็อยากจะโทรหาทุกวันนะ
แต่กลัวว่าคนดีของฉันจะเบื่อหน้า
เบื่อเสียงที่ได้ยินเวลาโทรมา
เบื่อคำจ๊ะจ๋าที่ฉันพูดออกไป

นี่คือเหตุผลที่ไม่ค่อยโทรหาคนดี
อย่าเข้าใจฉันคนนี้ผิดล่ะรู้ไหม
ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากจะโทรไป
แต่กลัวคนดีรำคาญใจแล้วเบื่อฉันคนนี้ขึ้นมา

หัวใจฉันมันเบาหวิว
กลัวว่าจะลอยปลิวหายไปไหน
งั้นฉันขอฝากเธอไว้ก่อนนะหวานใจ
ขอรบกวนหน่อยจะได้ไหมคะคนดี

คิดซะว่าสงสารเด็ก
ตัวเล็กๆ ตาใสๆ คนนี้
ไม่มีใครอีกแล้วนะนอกจากเธอคนดี
ที่ฉันคนนี้ไว้ใจให้ดูแล

อิจฉาดวงอาทิตย์กับเมฆน้อย
ที่ล่องลอยอยู่คู่กันบนท้องฟ้า
อิจฉาพระจันทร์กับดวงดารา
ที่ได้อยู่ใกล้กันตลอดทั้งคืนวัน

แต่คงไม่น่าอิจฉาเท่า
ถ้ามีเราสองคนเธอกับฉัน
ได้มาอยู่ใกล้ๆ เคียงข้างกัน
ส่งความคิดถึงห่วงใยให้กันตลอดเวลา


ถ้าการหลับตาทำให้เราพบกัน
จะขอเลือกทำอย่างนั้นไม่พบวันใหม่
ไม่สนใจหรอกพระอาทิตย์จะขึ้นเวลาใด
ถ้าได้เห็นเธอทุกเศษส่วนใจ
ให้ทำอะไร.. ก็ยอม

นับเวลา.....หลายปี......ที่รู้จัก
ได้พบเธอ......ได้รัก.......ได้ห่วงหา
ได้อยู่คอย......เคียงข้าง....ทุกเวลา
ได้ฟันฝ่า........อุปสรรค......มารักกัน

แต่เวลา..........ที่เนิ่นนาน....ก็ผ่านพ้น
เธอพบคน.......ที่ดี..........และห่วงหา
คนที่รัก..........เหมือนกับฉัน....ทุกวันมา
คนที่ห่วง.......ทุกเวลา.......และรักเธอ

ไม่อยากรู้.......ว่าต่อไป.......ในวันหน้า
ฉันจะอยู่........ในสายตา......เธออีกไหม
แต่ฉันยัง........เคียงข้าง.......ไม้ร้างไกล
เพราะหัวใจ.....ฉันนี้..............อยู่ที่เธอ

อีกไม่กี่...........วันคืน...........แล้วสิหนอ
ที่เธอพอ.........มีเวลา..........ให้กับฉัน
จากวันนี้.......ฉันอยากใช้.....ทุกคืนวัน
ให้มีค่า..........กว่าทุกวัน.......ที่ผ่านมา
เธออาจไม่ใช่ผู้โชคดี
ที่มีฉันคนนี้คอยห่วงหา
มีรักให้เธอทุกเวลา
พร้อมอาสาคอยดูแลเธอคนดี

เธออาจเป็นผู้โชคร้าย
ที่ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของคนคนนี้
แต่อยากบอกเธอทุกวินาที
ฉันกลับเป็นผู้โชคดีที่มีเธอ…


เจ็บปวดใช่ไหมล่ะ...หัวใจ
เมื่อมีใครคนหนึ่งอยู่ในนั้น
ยังคิดถึง...ยังห่วงหา...ยังผูกพัน
และคงอยู่ในฝันตลอดมา

ทั้งๆ ที่ในความเป็นจริง
ทุกๆ สิ่งที่เคยเฝ้าฝันหา
ได้จบสิ้นไปพร้อมกับวันเวลา
ไม่เหลืออะไรที่มีค่า...ให้จดจำ

ค่ำคืนมืดมนไร้หมู่ดาว
ท้องฟ้ากว้างดูว่างเปล่าน่าใจหาย
หยาดฝนร่วงหล่นจากฟ้ามากมาย
อากาศหนาวเหน็บจับหัวใจ...เหลือเกิน

คืนนี้เหงาบ้างไหม...ท้องฟ้า
อ้างว้าง เหว่ว้า เหมือนฉันไหม
หนาวเหน็บ เพราะไม่มีใคร
มีเพียงน้ำตาเป็นเพื่อนใจ... ลำพัง