ไม่ชินความห่างไกล กี่ครั้ง...ไม่รู้ต้องทำตัวอย่างไร ได้แต่ทนอยู่อย่างนั้นแต่ละวันคิดถึงเธอคนเดียว

 

คิดถึงกันบ้างไหม ในเวลาที่ห่างไกลกัน ส่วนฉันคิดถึงเธอจังคนดี อยากพบหน้าทุกทีที่คิดถึงเธอ

 

แน่นอนว่ายังคิดถึงเท่าที่ใครคนหนึ่งจะคิดถึงได้ แน่นอนว่ายังห่วงใย แม้อาทิตย์จะตกไปแล้วมีจันทร์ดวงใสขึ้นมาแทน

 

อยากคิดถึงเธอให้มากกว่านี้ แต่เท่าที่มีที่ทำได้ คือส่งแรงคิดถึงและห่วงใย ฝากผ่าน 1500ไปส่งให้เธอ

 

ไม่มีคำหวานมาฝาก มีเพียงคิดดึงมากพอไหม หรือแค่คำนั้นยังน้อยไป เปลี่ยนเป็นรักคิดถึงและห่วงใยก็คงจะพอ

 

เพจเอ๋ยเพจน้อย ตัวเจ้ากระจ้อยร่อยเร่งเรียกหา ช่วยบอกเจ้านายเจ้าทีนะแก้วตา ปรากฏเป็นคำว่าคิดถึงจัง

 

อยากฝากดาวทั้งหมื่นล้านดวง บอกความหวงห่วงที่มีให้เธอรับรู้ไว้ ว่ามีคนแอบคิดถึงอยู่ไม่ไกล และห่วงใยอาทรเสมอมา

 

ตอนนี้เธอจะทำอะไรอยู่ จะรู้ไหมว่ามีใครคิดถึง แล้วเคยไหมที่คิดถึงกันสักครั้งนึง หรือรับรู้แค่ความคิดถึงที่ส่งให้ไป

 

ถ้าบอกว่าคิดถึงจะเชื่อไหม ถ้าบอกว่าห่วงใยจะเชื่อหรือเปล่า อาจมีบ้างที่หายไปเป็นครั้งคราว แต่จะเชื่อหรือเปล่าคิดถึงเธอทุกเช้าเย็น

 

หนังสือที่เธออ่านวันนี้ เธอนับได้ไหมว่ามีกี่ตัวอักษร แต่ความคิดถึงของฉันนั้นแน่นอน มากกว่าทุกๆตัวอักษรที่เธออ่านทุกๆตัว

 

หากโมเมนตามเป็นนิยามของความคิดถึง โมเมนทวนจึงเป็นนิยามของความห่วงหา ให้จุดหมุนคือกึ่งกลางของความศรัทธา ย้ำเตือนว่าแม้ห่างยังสมดุล

 

รู้นะว่ากำลังอ่านอยู่ รู้ด้วยนะว่ากำลังคิดถึง รู้อีกด้วยนะว่ากำลังคำนึง ก็คิดถึงเหมือนกัน

 

ไม่ต้องลัดฟ้ามาหารัก ไม่ต้องพิสูจน์รักจากสวรรค์ แค่เพียงแอบเก็บใจไว้ใกล้เธอ ไว้ใกล้กันก็พอ Miss you

 

เพจมาเล่นๆแบบว่าไม่มีอะไรทำ เพจมางั้นๆให้ตัวเธอสงสัย เพจมาทำไมตัวฉันยังแปลกใจ ก็เพจแล้วมันสบายใจหายคิดถึงเธอ

 

โปรดเปลี่ยนระบบเพจของท่านให้เป็นระบบสั่น แล้วแนบไว้ข้างๆหัวใจ ยิ่งสั่นแรงเท่าไหร่นั่นคือความคิดถึงที่ส่งไปให้เธอ

 

 

ฉันจะได้รู้สึก จากใจอย่างลึก ลึก ว่าเรานึก กันเช่นไร....

 

มองอะไรก็คิดถึงแต่เธอ ทำอะไรก็คิดถึงวันเก่า มองอะไรก็เห็นว่าเงียบเหงาในจิตใจมีเธออยู่เสมอ ไม่มีเลยสักทางที่จะหันไปไม่มีทางที่จะ

 

ไม่คิดถึงเธอ.. กี่ครั้ง...คิดถึงแทบขาดใจ

 

ใช้สีเทียนเขียนคำว่าห่วงใย ใช้สีไม้เขียนคำว่าคิดถึง ใช้สีน้ำเขียนคำว่าคำนึง ใช้สีเมจิกยามลึกซึ้ง ว่าคิดถึงและห่วงใย

 

ฝากความคิดถึงมาให้ ผ่านกระจกใสบานนี้ ระบบเสียงระบบสั่นเป็นตัวการันตี ต่อความคิดถึงที่ฉันมีให้เธอ

 

หากตั้งเวลาเพจได้ก็คงดี จะเพจหาทุกนาทีที่คิดถึง จะเพจเช้าเพจเย็นให้ตะลึง ให้รู้ว่าคิดถึงทุกนาที

 

เธอเคยได้ยินบ้างไหม ความคิดถึงที่ใจฉันมีให้เธอ เคยได้ยินบ้างไหม ว่ามีใจฉันเฝ้าคิดถึงอยู่

 

หากว่าเธอกำลังคิดถึงใคร คนคนนั้นให้เป็นฉันจะได้ไหม เพราะฉันคิดถึงเธอยิ่งกว่าใคร และหัวใจดวงนี้มีเพียงแต่เธอ

 

เคี้ยวซูกัสแล้วคิดถึง อมฮอล์รสน้ำผึ้งคิดถึงกว่า อมโอเล่ ยิ่งคิดถึงยอดขวัญตา เอะๆ ! ไม่อมดีกว่าจะได้ไม่ต้องคิดถึงเธอ

 

อยากให้เธอรู้ว่าคิดถึง อยากให้เธอซึ้งในความห่วงหา อยากให้เธอคิดถึงกันบ้างแม้เสี้ยวเวลา อยากให้เธอมาอยู่ใกล้ๆ...ให้อบอุ่นใจ

 

คิดถึงทำไมก็ไม่รู้ คิดถึงอย่างดูไม่มีเหตุผล คิดถึงเกินกว่าที่จะทน คิดถึงจนไม่รู้ว่าทำไม

 

มีถ้อยคำตั้งมากมาย ที่จะสื่อความหมายว่า-คิดถึง- แต่ไม่มีแม้สักคำหนึ่ง ที่จะบอกแทนความรู้สึกลึกซึ้ง--ทั้งหมดในใจ-- มันมากกว่าความ

 

ห่วงหา ในหัวใจคนไกลตา ยังคงใกล้ อยากบอกเธอถึงทุกถ้อยคำในหัวใจ แต่ไม่อาจบอกอะไร มากไปกว่าถ้อยคำง่าย-ง่าย ----- คิดถึงเธอ --


เราคิดถึงเธอจัง พอวันหลังให้คิดถึงเราบ้าง แม้จะเพียงราง ๆ เราก็ดีใจไปนาน ๆ แสนนาน

 

ไม่มีคำหวานมาฝาก มีแต่ความ"คิดถึง"มากพอไหม หรือว่าแค่นั้นจะน้อยไป งั้นเอาใหม่เอาเป็นคิดถึงมากที่สุดเลยก็แล้วกัน

 

คิดถึงเธออยู่เสมอ แม้ว่าเราไม่ได้พบเจอนานแค่ไหน ความผูกพัน ความหวังดี ความห่วงใย ยิ่งทบทวีขึ้นในใจไม่จืดจาง คิดถึงเธออย่างที่

 

เคย ไม่ได้ลืมเลือนเลยแม้จะไกลห่าง ความรักไม่ได้ถูกบั่นทอนด้วยระยะทาง แม้จะนานจะไกลห่าง..ไม่เปลี่ยนแปลง

 

ในความว่างเปล่า มีความเหงาเข้ามาแทนที่ แต่ในใจยังอบอุ่นดว้ยความรู้สึกดีๆ ที่เธอคนนี้ยังมีให้มา รู้สึกว่าเหงาเวลาเธอไม่อยู่ มันเงียบ

 

เหงาสุดกู่เลยรู้ไหม ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร เขาเรียกว่าคิดถึงใช่ไหม เพราะอะไรฉันต้องคิดถึงเธอ นึกเอาเองนะว่าเป็นเพราะอะไรที่คิดถึงเค้า

 

กับความห่างไกล ห่วงใยกันบ้างมั๊ย...เวลานี้ คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า ในวันเวลาเหงา เหงา กับที่ว่างของเราสองคน ...ก็ดีที่ห่างกัน... เธอกับ