เราอยู่ภายใต้ต้นไม้ใหญ่อันอบอุ่น แผ่กิ่งก้านปกคลุมคุ้มเราให้สุขสันต์ คอยปกป้องผองภัยไม่ให้มาทำร้ายกัน คอยดูแลอยู่ทุกวัน ไม่ห่างไกล แทบทุกอย่างที่ครอบครัวปรารถนา พ่อก็จะพยายามหามาให้ได้ พ่อรู้จักแต่คำว่า เสียสละอยู่เรื่อยไป จึงเป็นที่รักในใจของทุกคน สำหรับลูกขอตั้งใจอธิษฐาน อยากจะเกิดมาพบพาน เป็นพ่อลูกในทุกหน แม้จะต้องลำบากและยากจน ก็สุขล้น ถ้าได้เป็นลูกพ่ออยู่เหมือนกัน

ชีวิตของฉันเปลี่ยนแปลงไป วันต่อวัน ปีต่อปี ฤดูต่อฤดู แต่ความรักของพ่อ ไม่เคยเปลี่ยนแปลง คงเดิม มากเหมือนเมื่อวาน มั่นคง เสมอนาน และมั่นคง เสมอไป

พอพ่อเตือน ชอบทำหน้าเบ้ ทำเป็นเสไปมองนี่มองนั่น พ่อพูดทีไร ไม่เคยตั้งใจฟังซักวัน เข้าหูนี้ ทะลุหูนั้น แย่จังเรา พอเกิดเรื่องเหมือนที่พ่อเคยเตือนไว้ เป็นไงล่ะ เป็นไง ตีหน้าเศร้า เห็นสายตาพ่อผิดหวัง ต้องแอบร้องไห้เบาๆ พ่อจ๋า ขอโทษที่หนูโง่เง่า พ่อจะด่าจะว่าก็เอา แต่อย่าโกรธเลยนะพ่อนะ

เพียงสัมผัสอันอบอุ่น จากมือที่ไม่นุ่มละมุน แต่หยาบกร้าน ที่บ่งบอกถึงความรู้สึกมาช้านาน ก็ทำใจให้ได้ผ่าน ความทุกข์ตรม ด้วยสองมือที่คอยสร้าง ปูหนทาง ที่ห่างไกลความขื่นขม รอวันหน้าจะได้มา ซึ่งความชื่นชม ความสำเร็จสุขสมของลูกยา ยามใดที่โลกนั้นโหดร้าย ทุกๆอย่างจะคลี่คลายไปต่อหน้า เพียงได้รับคำปลอบใจจากผู้เป็นบิดา ซึ่งน้ำใจกว้างกว่า มหาสมุทรใด พ่อเป็นพ่อผู้ประเสริฐและเพริศแพร้ว มากกว่าแหวนแก้ว เพชรนิลจินดาที่หาค่าไม่ได้ มีแต่ให้ ไม่เคยหวังสิ่งตอบแทนใด และเป็นเสมือนพ่อพระในหัวใจ ตลอดกาล

พ่อจ๋า รู้ไหมว่า ความในใจลูกมีอะไรซ่อนอยู่ ที่วันนี้จะเปิดเผยให้พ่อรู้ พ่อเอียงหูมาสักนิดสิค๊ะ จะว่าให้ฟัง "ดีใจที่เป็นลูกพ่อ" เป็นสิ่งที่พอใจมากกว่าทุกอย่าง ความรักของพ่อ คุ้มภัยลูกไปทุกทาง และความดีที่พ่อสร้าง ก็เป็นแนวทางให้ลูกก้าวไป พ่อจ๋า ขอบคุณที่ให้ชีวิตลูกเกิดมาในโลกใบใหญ่ ขอบคุณที่สอนลูกให้รู้จักรักใครๆ กับชีวิตนี้ที่ลูกพอใจ ขอหอมแก้มพ่อทีได้ไหม เพราะลูกไม่มีอะไรยิ่งใหญ่ จะมาขอบคุณ

เธออาจมีความฝันมากมาย เธออาจทำความฝันของเธอให้เป็นจริงได้ และในเมื่อเธอมีความสุขกับทุกๆสิ่ง ขอให้เธอเหลียวกลับไปมอง ผู้ให้กำเนิดแก่เธอบ้าง เพราะแท้จริงแล้ว พ่อคือผู้ให้ทุกสิ่ง.. แม้ชีวิตของเธอ

เขียนถึงทุกความประทับใจ ที่พ่อให้ตั้งแต่ยังไร้เดียงสา จนเราเติบโตมา พ่อก็ยังไม่วางตา เพราะห่วงใย พระคุณนี้ทดแทนไม่หมด เกินกว่าทั้งชาติจะชดใช้ หวังเพียงว่า ยามเมื่อพ่อแก่ชราลงไป ลูกจะอยู่คอยดูแลเอาใจใส่ เหมือนกับที่พ่อเคยให้มา

แด่.. พระผู้ให้ ก่อกำเนิดเรือนกายเป็นรากฐาน กล่อมเกลาจิต ชีวิต และวิญญาณ เพื่อให้ลูกได้พบพาน สิ่งที่ดี ขอฝ่าเท้าของพ่อ โปรดรับคำวอนขอจากลูกนี้ ลูกขอวานสิ่งศักดิ์สิทธิ์และกรรมดี ตอบสนองให้พ่อมีแต่สุขเทอญ

จะไปเรียนก็พ่อจ๋าของตังค์ เพื่อนชวนไปดูหนังก็พ่อจ๋าหนูบ่จี๊ อยากได้อะไรก็พ่อหามาให้ทุกที ตั้งแต่เด็กจนโตป่านนี้ ไม่ต่างอะไร รอให้เรียนจบก่อนนะ พ่อจ๋า รับรองว่าจะทำตัวเป็นผู้ใหญ่ จะเลี้ยงพ่อแม่ให้มีแต่สุขใจ แต่พ่อจ๋า.. วันนี้ตังค์จะไปมหา'ลัย ยังไม่มี (ขอหน่อย!)

ระหว่างพ่อกับฉัน จากวัยวันที่ประคับประคองกันมา เราเป็นให้กันทั้งความอ่อนโยน และเป็นให้กันในสิ่งตรงกันข้าม ก่อเกิดวีรกรรมมากมาย ทั้งร้าย เลว และสวยงาม ฉันไปถึงที่ไหน พ่อก็ไปถึงที่นั่น แต่เราให้อิสระแก่กันและกัน ฉันยังโตขึ้นเท่าไหร่ พ่อก็ยิ่งแก่ลงเท่านั้น ระหว่างพ่อกับฉัน เราจึงผูกพันกัน ด้วยเรื่องราวเหล่านั้น พูดคุยกัน บางครั้ง ถึงเรื่องราวความฝัน และความหวาดหวั่นแห่งชีวิต เราต่างเป็นแรงใจให้กัน ฉันชื่นชมและศรัทธาในตัวพ่ออยู่ลึกๆ แต่ไม่บ่อยครั้งที่จะบอกให้พ่อรู้ ลูกผู้ชาย รักก็เก็บไว้ ไม่ชอบก็เก็บไว้ ระหว่างพ่อกับฉัน รับรู้กันด้วยหัวใจ อยู่แล้ว