พระคุณที่สาม

พระคุณที่สาม

ครูบาอาจารย์ที่ท่านประทานความรู้มาให้ / อบรมจิตใจให้รู้ผิดชอบชั่วดี
ก่อนจะนอนสวดมนต์อ้อนวอนทุกที / ขอกุศลบุญบารมีส่งเสริมครูนี้ให้ร่มเย็น
ครูมีบุญคุณจึงต้องเทิดทูลเอาไว้เหนือเกล้า / ท่านสั่งสอนเราอบรมให้เราไม่เว้น
ท่านอุทิศไม่คิดถึงความยากเย็นสอนจนรู้จัดเจน / เฝ้าเน้นเฝ้าแนะมิได้อำพราง
ซ้ำ : พระคุณที่สาม งดงามแจ่มใสแต่ว่าใครหนอใคร
/ เปรียบเปรยครูไว้ว่าเป็นเรือจ้าง
ถ้าหากจะคิด / ยิ่งคิดยิ่งเห็นว่าผิดทางมีใครบ้างแนะนำแนวทางอย่างครู
บุญเคยทำมาแต่ปางใดใดเรายกให้ท่าน / ตั้งใจกราบกรานระลึกคุณท่านกตัญญู
โรคและภัยอย่ามาแผ้วพานคุณครูขอกุศลผลบุญค้ำชู
ให้ครูเป็นสุขชั่วนิรันดร ให้ครูเป็นสุข ชั่วนิรันดร.

รายงานต่อไปนี้เป็นการขอขมาครู ใครทำไม่ได้เชิญ

? มีโอกาสกราบครู ตั้งใจ บางคนบอกพระอ. เหนื่อย
? ทุกคนต้องมีครู อ่านออกเขียนได้ ลืมครูผู้จับมือเขียน
? ครูถูกเปรียบเสมือนเรือจ้าง ถีบหัวส่ง
? ทั้งที่พวกเราดื้อ แต่ครูก็ตั้งใจสอน
? ครูหวังดีกับศิษย์อยู่เสมอ บางครั้งมองครูเป็นศัตรู (รู้แก่ใจ)
? กราบครั้งนี้อาจจะเป็นครั้งสุดท้าย
? จบแล้วจะมาเยี่ยมเยียน เจอครูไม่ทักแล้วเสียใจ
? ถ้าพวกเธอจบปริญญา ครูแอบยินดี เมื่อเธอล้มเหลว เข้ามาเถอะครูแก่ๆเหล่านี้แหละจะคอยปลอบประโลมเธอ ช่วยเหลือเธอ
? อย่าเลยพอแล้วที่สร้างความหนักใจ

เธอเป็นใคร ไม่สำคัญ / แต่ครูนั้นเธอคือลูก
/ จะรักและพันผูก / สั่งสอนลูกเป็นคนดี
รู้อยู่แก่ใจว่าพวกเธอดื้อ / ครูจะขอซื้อด้วยศีลธรรมจะได้ไหม
ซื้อเพราะรักเพราะหวงดั่งดวงใจ / จงจำไว้ครูเหนื่อยเมื่อยเพราะเธอ

บางครั้งรู้สึกเหนื่อยและเมื่อยล้า / บางครั้งอยากจะบอกว่าหมดกำลังใจ
บางครั้งท้อแท้กับศิษย์ที่ไม่เอาไหน
/ บางครั้งอยากร้องให้กับศิษย์ที่ซุกซน
บางครั้งคิดว่าจะไม่บ่น บางครั้งคิดว่าจะไม่สน
บางครั้งไม่อยากจะอดทน / บางครั้งก้อสับสนกับตนเอง
แต่เกรางว่าวันข้างหน้า ศิษย์ไม่รู้ / ทั้งผู้คนอาจลบหลู่และข่มเหง
จึงพยายามพร่ำสอนด้วยตนเอง / เพื่อรีบเร่งให้ศิษย์ได้กระทำดี