หมวดความไม่ประมาท
อปฺปมาโท อมตํ ปทํ
ความไม่ประมาท เป็นทางไม่ตาย

อย่างนี้แหละไม่ประมาท
เมื่อรู้ว่า สังขาร มันไม่เที่ยง
จงหลีกเลี่ยง ความชั่ว พามัวหมอง
เร่งกระทำ ความดี ที่ควรปอง
ฝึกจิตใจ ให้ขาวผ่อง ตามคลองธรรม
อย่างนี้แหละ ชื่อว่า ไม่ประมาท
ดูภพชาติ ที่เกิดมา ช่างน่าขำ
ไม่มีอะไร เป็นของตน ล้วนเป็นธรรม
หมดเวรกรรม สู่สุขศานติ์ นิพพานเอย ฯ

ตายได้ทุกเวลา
เห็นกันอยู่ตอนเช้า สายตาย
สายอยู่สบาย บ่ายม้วย
บ่ายยังรื่นเริงกาย เย็นดับ ชีพแฮ
เย็นยังอยู่หยอกลูกด้วย ค่ำม้วยอาสัญ ฯ

มามือเปล่าแล้วจะเอาอะไร
เมื่อเจ้ามา เอาอะไร มาด้วยเจ้า
เจ้าจะเอา แต่สุข สนุกไฉน
เมื่อเจ้ามา มือเปล่า เจ้าจะเอาอะไร
เจ้าก็ไป มือเปล่า เหมือนเจ้ามา ฯ

หาบไปไม่ได้หรอก
ยศและลาภ หาบไป ไม่ได้แน่
เว้นไว้แต่ ต้นทุน บุญกุศล
ทรัพย์สมบัติ ทิ้งไว้ ให้ปวงชน
ร่างของตน เขายังเอา ไปเผาไฟ ฯ

สพฺเพ ธมฺมา นาลํ อภินิเวสาย
สิ่งทั้งหลาย ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น
---------------
ไม่มีอะไรเป็นของใคร
สิ่งไรไร ไม่ใช่ ของใครหมด
ไม่ปรากฏ ว่าใคร เป็นเจ้าของ
ถึงเฝ้ารัก เฝ้าหวง เฝ้าห่วงปอง
ก็จำต้อง ทิ้งไว้ ในโลกา ฯ

ฉันเหมือนเธอ
เมื่อยามฉัน เป็นอยู่ไซร้ ในบัดนี้
แต่เดิมที เขาก็เป็น เหมือนเช่นฉัน
เมื่อยามเขา เป็นอยู่ไซร้ ในโลงนั้น
ไม่ช้าพลัน ฉันจะเป็น เช่นเขาเอย ฯ

ค่าของคน
พฤษภกาสร อีกกุญชร เมื่อปลดปลง
โททนเสน่งคง สำคัญหมาย ในกายมี
นรชาติเมื่อวางวาย มลายสิ้น ทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ ในโลกา ฯ

ความดีไม่ดับสูญ
อันสังขาร ร่างกาย ทั้งหลายหนอ
บังเกิดก่อ แล้วก็แยก จนแหลกสิ้น
เหลือแต่เถ้า ถมไว้ ในแผ่นดิน
ต้องสูญสิ้น ทรัพย์หาย เมื่อตายลง
แต่ความดี มีไว้ ไม่สูญหาย
แม้ตัวตาย ชนก็ชม สมประสงค์
อนุสาวรีย์ ชี้ให้เห็น เป็นมั่นคง
สิ้นชีพลง เขาสร้างไว้ ได้บูชา ฯ

เตือนใจผู้ประมาท
เปลวเทียนละลายแท่ง เพื่อเปล่งแสงอันอำไพ
ชีวิตคนมลายไป เหลือสิ่งใดทิ้งไว้แทน ฯ

ยังไม่สายหรอกนะ
ชีวิต ไร้สาระ ขณะนี้
ยังไม่สาย เกินที่ จะแก้ไข
แม้ชีวิต เหลือน้อย ลงเพียงใด
ควรภูมิใจ ที่ได้ ทำดีทัน
ใครจะเห็น หรือไม่ เป็นไรเล่า
จงเลือกเอา ความดี ที่สร้างสรรค์
ใครจะเห็น หรือไม่ ไม่สำคัญ
ใจเรานั้น รู้ว่าดี เท่านี้พอ ฯ

หมวดเบ็ดเตล็ด
กิจฺโฉ มนุสฺส ปฏิลาโภ
การได้อัตภาพเป็นมนุษย์ เป็นของยาก
-------------
ความเป็นอยู่แตกต่าง
อยู่อย่างคน สนใจ ในความสะอาด
อยู่อย่างปราชญ์ สนใจ ในความรู้
อยู่อย่างครู สนใจ ในวิชา
อยู่อย่างหมา สนใจ ในการนอน
อยู่อย่างหนอน สนใจ ในของเน่า
อยู่อย่างพระพุทธเจ้า สนใจ ในความสะอาด สว่าง สงบ ฯ
เป็นคนหรือเปล่า
เกิดเป็นคน ค้นให้ทั่ว
ปากไม่ล้น ก้นไม่รั่ว
ชั่วไม่เอา เมาไม่มี
นี้แหละ.........คน ฯ

ททมาโน ปิโย โหติ
ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก
--------
ทำอะไรให้โลกบ้าง
ต้นไม้ให้ความ ชุ่มชื่น แก่ชีวิต
นกตัวนิด ให้เสียงเพลง แก่โลกหล้า
ดอกไม้ ให้ความงาม ผ่านสายตา
แม้ต้นหญ้า ก็ยังให้ อ๊อกซิเจน
แล้วตัวเรา เกิดมา ในโลกนี้
ทำสิ่งดี อะไรไว้ ให้โลกเห็น
กิน นอน เล่น เท่านั้นหรือ ที่ทำเป็น
ไม่ดีเด่น กว่าบรรดา ต้นหญ้าเอย ฯ

โกธํ ฆตฺวา สุขํ เสติ
ฆ่าความโกรธเสียได้ อยู่เป็นสุข
------
มองที่ตัวเรา
เมื่อเขาว่า เราอย่าโกรธ ลงโทษเขา
ในเมื่อเรา ไม่ได้เป็น เช่นเขาว่า
หากว่าเป็น จริงจัง ดั่งวาจา
เมื่อเขาว่า อย่าโกรธเขา เราเป็นจริง ฯ

ไม่โกรธดีกว่า
โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า
ไม่โกรธดีกว่า ไม่บ้าไม่โง่ ฯ

ไฟที่ร้อนแรง
โทสะ เปรียบเหมือนไฟ เผาจิตใจให้ร้อนพล่าน
โทสะ เปรียบเหมือนไฟ เผาการงานให้เสียหาย
โทสะ เปรียบเหมือนไฟ เผามิตรสหายกลายเป็นศัตรู
โทสะ เปรียบเหมือนไฟ เผาอายุยืนยาวให้สั้นลง
โทสะ เปรียบเหมือนไฟ เผาอกตกนรกในทันที ฯ

อพฺยาปชฺฌํ สุขํ โลเก
ความไม่เบียดเบียน เป็นสุขในโลก
------
ยิ้มนิดยิ้มหน่อย
ยิ้มน้อยน้อย ในดวงใจ
เมตตาไว้ โลกร่มเย็น ฯ

ยิ้มเถอะนะยิ้มให้ซึ้ง
ยิ้มเถอะนะ หัวใจ อย่าได้บึ้ง
ยิ้มให้ซึ้ง ตรึงใจ ใบหน้าหวาน
ยิ้มเถิดนะ ยิ้มสู้ หมู่ภัยพาล
ยิ้มชื่นบาน ซึ้งจิต ชวนติดใจ

ยิ้มปลอบใจ
ยิ้มปลอบใจ ตัวเอง ให้เก่งกล้า
ทุกข์โศกมา ยิ้มนิด คิดแก้ไข
พี่กับน้อง เจอกัน หมั่นยิ้มไว้
คนทั่วไป ยิ้มให้กัน นั่นแหละดี ฯ

หาซื้อไม่ได้
ของบางอย่าง ซื้อไม่ได้ ด้วยเงินทอง
เพระเป็นของ ไม่มี ราคาขาย
เช่นความรัก ความปราณี มีน้ำใจ
ปลูกฝังให้ คิดชอบ ประกอบกัน
สิ่งเหล่านี้ มีค่า แก่ชีวิต
แต่ว่าเงิน ไม่มีสิทธิ์ มาจัดสรร
ได้แต่เพียง เราจะให้ กันและกัน
ผู้ที่ให้ ได้รางวัล คืออิ่มใจ ฯ

เรียกให้ลุก ปลุกให้ตื่น
ตื่นขึ้นเถิด ชาวพุทธ สุดที่รัก
อย่ามัวพัก พิงกาย ก่ายกับหมอน
ฝูงวิหค นกกา ถลาจร
จากรังนอน มุ่งหน้า ออกหากิน
อย่ามัวหลับ มัวไหล ไก่ขันแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้ว แผ่วมา น่าถวิล
ตื่นขึ้นเถิด ปวงประชา ทั่วธานินทร์
จากไอกลิ่น นิทรา สุขารมณ์
จงเงี่ยโสต สดับ รับฟังธรรม
เพราะพระธรรม จำนำให้ ได้สุขสม
น้อมพระธรรม นำไป ใส่อารมณ์
จะสิ้นระทม สิ้นทุกข์ เป็นสุขเอยฯ
นี่คือนักเรียนที่ดี
นักเรียนที่ดี ไม่โยกเก้าอี้
ไม่หนีโรงเรียน ไม่เขียนข้างฝา
ไม่หาเรื่องเพื่อน ช่วยเตือนคนผิด
ไม่ติดอบายมุข ไม่คลุกเล่นเกมส์ ฯ
ชื่นใจของพ่อแม่
เป็นนักเรียน เพียรขยัน
หมั่นศึกษา หาความรู้
สู้เขาได้ ไม่ขี้เกียจ
เสนียดหาย สบายบรื๋อ
ดื้อไม่มี ดีแน่แน่
พ่อแม่.........ชื่นใจ ฯ
ชื่นใจคุณครู
นักเรียนก้าวหน้า แสวงหาความรู้
เคารพครูอาจารย์ รักการศึกษา
มีจรรยาเรียบร้อย มักน้อยตามฐานะ
เสียสละเพื่อสถาบัน มุ่งมั่นประพฤติดี
หลีกหนีสิ่งชั่ว ไม่มั่วสิ่งเสพติด
รู้จักคิดใช้ปัญญา คุณครูพาชื่นใจ ฯ
------๐๐-----