นังเตี้ยมันนั้นเตี้ยสมชื่อ
ยังกับกระบือคือภัยมหันต์
ใครต่อล้อต่อเถียงต้องเสร็จมัน
เพราะมัน..มัน..มัน..คือไอ้เตี้ยเอย

อันนินทากาเลเหมือนเทแกลบ
มันไม่แสบเหมือนเอาตูดไปครูดหิน
ใครชอบนินทาเป็นอาจิณ
เกิดชาติหน้าลิ้นจะยาวเป็นลิ้นตะกวดเอย

เขายิ้มให้ทุกครั้งที่เจอหน้า
พร้อมทั้งส่งสายตาน่าหมันไส้
ทำเอาใจของฉันนั้นเผลอไป
คิดไปไกลว่ารักคงมีทาง
แอบเก็บเอาไปเพ้อละเมอฝัน
ให้ถึงวันที่มีเขาเคียงข้าง
ฝันแล้วตื่น ตื่นและฝันจนตาฟาง
สุดจืดจางเขายังไม่มาดู
เป็นเพราะตื่นตื่นแล้วนอนนอนแล้วฝัน
ทำให้ฉันนั้นต้องกลายเป็นหมู
ทำให้เขาเลิกคิดผิดเป็นครู
ตูนะตูไม่น่ากินแล้วนอน

วันนี้ทำข้อสอบไม่ได้สักวิชา
ก็ตำหรับตำราไม่เคยอ่าน
หมู่นี้ฉันชักทำตัวเป็นเด็กอันธพาล
การเรียนไม่ค่อยจะเอาถ่านกับเขาสักที
วันนี้หน้ามืดตามัว
กาข้อสอบมั่วซั่ว ด้วยความหวังที่ริบหรี่
จะโทษใครก็ไม่ได้หรอกงานนี้
ก็เพราะหลีสาว ๆ เพลินจนลืมการเรียน

ค่อย ๆ พี่ยกเบา ๆ เขาจะตื่น
เดี๋ยวห้องอื่นได้ยินจะสิ้นหวัง
ค่อยเอาเข้าเบาหน่อยนะพี่ระวัง
เสียงเตียงดังลูกตื่นอดพอดี
ระทึกใจใครวะเสียงน่าลุ้น
ทำว้าวุ่นดื่นดึกคึกเต็มที่
แท้ข้างห้องเก็บของยกทีวี
แอบย้ายหนีค่าเช่าเท่านั้นเอง

เห็นแววตาของเธอที่บ้องแบ๊ว
เห็นดวงแก้วกลมใสข้างในนั่น
เห็นดวงตาของเธอดั่งพระจันทร์
เห็นขี้ตาก้อนนั้นดั่งดวงดาว

คิดถึงเธอทำสิ่งใดก็เห็นหน้า
มองดูฟ้าเห็นหน้าเธอไม่ห่างหาย
มองดูหมาก็เป็นเธออยู่มิวาย
แม้แต่ควายที่ท้องนาก็หน้าเธอ

มีเมียเหมือนมีมาร……ดา

เมื่อนั้น….
ทศกัณฐ์จอมโหดพิโรธใหญ่
ยกทัพออกกรุงลงกาในทันใด
เพื่อจะไปทำศึกกับองค์ราม
ทั้งรถถังยานเกราะเหาะข้ามฟ้า
เอฟสิบห้าเอฟสิบหกอีกพันสาม
มีทหารอีกเจ็ดหมื่นคอยติดตาม
น่าเกรงขามเสียงกึกก้องท้องธานี
ผ่านปราสาทบนยอดเขาสูงเสียดฟ้า
ที่นามว่าโอลิมปัสรัฐกรุงศรี
ทันใดนั้นเทพซีอุสทรงฤทธี
เหาะตามจะราวีหรืออย่างไร
จนมาทันพลันพุ่งเข้ามาหา
หยุดตรงหน้าทศกัณฐ์พลันสงสัย
กระเป๋าตังค์ของท่านทำตกไว้
ทศกัณฐ์กล่าวขอบใจด้วยไมตรี