.คนพิเศษ คุณรู้นิยามแค่ไหน ?
ชีวิตคนเรามีอะไรมากมายที่ผ่านเข้ามาให้ซึมซับรับรู้ ในชีวิตคนเรามีผู้คนมากมายที่ผ่านเข้ามาให้รู้จักมักคุ้น
แต่ในผู้คนมากมายเหล่านั้น อย่างน้อยคงต้องมีใครบางคนที่ทำให้เรารู้สึก “ ไม่ธรรมดา “ ที่จะนึกถึง เรียกว่าเป็น “ ความพิเศษ “
ที่เราจะยกเว้นเอาไว้จากความปกติทั่วไปของจิตใจ
ก็ในเมื่อคำว่า “ พิเศษ “ หมายถึง ความจำเพาะ ความแปลกแยก ความดีงาม ความอบอุ่นในหัวใจ

กระนั้นทำไมเราไม่ปฏิบัติต่อเขาให้ตรงกับที่ใจคิด
ให้ “ ความรู้สึกดีๆ “ จากจิตใจที่ดีๆ
ให้ “ ความอาทรถึง “ จากจิตใจที่นึกถึง
ให้ “ ความห่วงใย “ จากจิตใจที่เป็นห่วง
ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างดีๆ แต่มี “ สติ “ ให้ไปเถอะ
ให้ไปอย่างอบอุ่น แต่ไม่ “ คุกรุ่น “
ให้ไปเถอะ ให้ไปเท่าไหร่ก็ได้
แต่เมื่อให้ไปแล้วต้อง “ ไม่ร้อนรุ่มกลัดกลุ้ม “

และหากเมื่อใดจิตใจระส่ำระสาย สะดุดกับอะไรขึ้นมา
ก็จงหยุดพักตรึกตรอง
อย่าปล่อยให้พายุอารมณ์โถมพัด “ สิ่งดีๆ “ จนกระจัดกระจายไป

เพราะ “ การให้ความหมาย “ ไม่ใช่ “ การตั้งความหวัง “
คนสองคน…ให้ความหมายซึ่งกันและกัน
แต่คนสองคน “ จะไม่ตั้งความหวังในกันและกัน
“ เพราะการตั้งความหวังมักนำพามาซึ่ง “ การเรียกร้อง “
“ ความอยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ “ โดยที่ไม่รู้ตัว
มันร้อน มันหนาวนักและไม่เป็นสุข

เราต้องไม่ลืมปรับอุณภูมิจิตใจไว้ที่องศาอุ่นๆ
หากเริ่มรู้สึกตัวว่าความร้อนเริ่มทวีขึ้น
เราต้องค่อยๆเดินออกมาสูดอากาศเย็น
หากตรงกันข้าม เราก็ต้องหลบเร้นจากความหนาวมาหาไอแดดเช่นกัน
และอย่าลืมว่า “ ความพิเศษ “ ไม่ได้จำกัดว่า จะต้องเป็นพิเศษมากหรือพิเศษที่สุด
หรือพิเศษอย่างยิ่งในคนคนเดียว

ทั้งเราและเขาอาจมีคนพิเศษในวิถีชีวิตได้หลายลักษณะ
พิเศษในเรื่องนั้น พิเศษในเรื่องนี้
ในเมื่อหัวใจเป็นของเรา เราก็ย่อมเลือกให้ “ ความพิเศษ “ กับใครก็ได้
ที่เราจะไม่ต้องแลกกับความทุกข์อย่างพิเศษกลับมา

จงให้ “ ความพิเศษ “ เป็นชีวิตชีวา เป็นแววตาที่แจ่มใส
เป็นความห่วงใยที่เมื่อนึกถึงทีไรก็ยิ้มได้
ไม่วิ่งหนี แต่ไม่วิ่งตาม ไม่หักห้าม แต่ไม่กระโจนใส่
ไม่เป็นน้ำตาลที่หวานอ่อนไหว
แต่เป็นความอบอุ่นในหัวใจและเอื้ออาทร

จงเป็นความแจ่มใสในอารมณ์ของตัวเอง
เป็นความชุ่มชื่น สดใส เช่นสายน้ำ
เป็นสีสันงดงามเช่นมวลผกา
เป็นสีเขียวของใบไม้ที่เย็นที่ตาและที่ใจ
และที่ตรงนี้จะอีกนานเท่าใด ไม่ว่า “ คนพิเศษ “ คนนั้นจะอยู่ใกล้หรือต้องจากกันไกล “
ความพิเศษ ” นั้นก็จะคงอยู่อย่างมีคุณค่า ณ ที่เดิม ที่ซึ่งใจข้างซ้ายตรงกัน

เป็นเรื่องที่ดีที่สุด ที่จะรอคนที่คุณต้องการ ดีกว่า ตัดสินใจไปกับใครสักคนที่ว่างอยู่
เป็นเรื่องดีที่สุด ที่จะรอคุณที่คุณรัก ดีกว่า ตัดสินใจไปกับใครสักคนที่อยู่แถวนั้น
เป็นเรื่องดีที่สุด ที่จะรอคนที่คุณคิดว่าใช่ เพราะชีวิตช่างแสนสั้น

สำหรับเวลาที่เสียไปกับคนที่ไม่ใช่ คงจะดีถ้าได้เจอคนที่เขารักคุณจริงในภายหลัง
เพราะมันย่อมดีกว่า การได้เจอคนที่เขาสัญญาว่าจะรักคุณ แต่ไม่ช้าเขาก็ไป
อย่าพยายามแสร้งทำให้คนอื่นประทับใจ
เพื่อที่เขาหรือเธอจะได้มาหลงรักคุณ
เพราะถ้าทำแบบนั้น คุณจะถูกตั้งความหวังไว้ว่า มันจะต้องเป็นแบบนั้นตลอดไป

โชคชะตา บอกถึง คนที่จะผ่านเข้ามาในชีวิตเรา
แต่…หัวใจ บอกถึง คนที่เราจะอยู่กับเรา ตลอดไป…