ความสำเร็จ "ใกล้แค่เอื้อม

ในโลกของเรานี้ ต่างก็มีทั้งคนพบกับความสำเร็จและพบกับความพ่ายแพ้ ล้มเหลว บางคนมีความสุข กับชีวิตเสมอ แต่บางคนกลับไม่เคยมีความสุขกับชีวิตเลยแม้แต่น้อย ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น นั่นก็อาจเป็นเพราะวิถี ชีวิตของคนเราเปรียบเสมือนทางเดินที่แสนไกล จึงไม่อาจราบรื่นตลอดทาง ขึ้นอยู่กับว่ายามพบอุปสรรค ขวากหนามแล้วเราจะแก้ปัญหาด้วยท่าทีชนิดไหน ถ้าหากเสริมจิตใจให้เข้มแข็ง ทรหดอดทนไม่กลัวความลำบาก กล้าที่จะพิชิดอุปสรรคขวากหนามทั้งปวง เราก็จะเป็นผู้ชนะ อนาคตจะมีแต่ความรุ่งเรือง แจ่มใส แต่ถ้าเราอ่อนแอ ยอมก้มหัวให้แก่อุปสรรคขวากหนาม เราก็จะเป็นผู้แพ้ ต้องจมปลักอยู่กับความทุกข์ระทมตลอดไป ถ้าอยากประสบความสำเร็จก็ต้องปฏิบัติตามเคล็ดลับแห่งความสำเร็จ ดังนี้

1. มีความหวัง ถ้าคนเราไม่มีความหวังก็คงจะเฉาตาย เปรียบดังปลาที่แยกออกจากน้ำ ซึ่งต้องแห้งตาย แน่ ๆ ทว่าคนเราแตกต่างจากปลาตรงที่ปลามีน้ำพอแล้ว แต่ความหวังของคนเรานั้นไร้ขอบเขตมันขยายตัวใหญ่ ขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าอยากเห็นความหวังปรากฏเป็นจริง เราก็ต้องเติมพลังให้ตัวเองเสียก่อน

2. มีอุดมการณ์ คนเรามีชีวิตอยู่ด้วยความหวัง และความหวังอันนี้ก็ควรจะเป็นความหวังที่ยิ่งใหญ่ ความหวังที่ยิ่งใหญ่อันนี้แหละคืออุดมการณ์ ถ้าอยากประสบความสำเร็จเราก็จะต้องก้าวหน้าไปทีละขั้น ๆ ตาม อุดมการณ์ที่ตั้งไว้

3. มีความเชื่อมั่น เมื่อมีความหวัง มีอุดมการณ์แล้วก็ต้องมีความเชื่อมั่นในตนเอง เชื่อมั่นว่าเราสามารถ บรรลุภาระหน้าที่ได้อย่างราบรื่นแน่นอน เชื่อมั่นว่าราสามารถเอาชนะความยากลำบากและอุปสรรคทั้งปวงได้ ถ้าหากแม้แต่ตัวเราเองก็ยังไม่เชื่อมั่นในตัวเอง แล้วจะให้ผู้อื่นเชื่อเราได้อย่างไร

4. ต้องมีความเพียรพยายาม ความเพียรพยายามเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในการชี้ขาดว่าจะประสบความ สำเร็จหรือไม่ถ้าเรามีความหวัง มีอุดมการณ์ มีความเชื่อมั่นแต่ขาดความเพียรพยายามทุกอย่างก็ล้มครืนลงได้

5. มีเป้าหมาย ไม่ว่าจะทำสิ่งใดก็ตามแต่เราจะต้องมีเป้าหมายถ้าไม่มีเป้าหมาย ก็จะสะเปะสะปะเหมือน ตาบอดคลำทางไปไม่ถึงฝั่งสักทีเป้าหมายของเราจะต้องถูกต้องยืนหยัดต่อสู้ รุ่งโรจน์ก้าวหน้า เมื่อมีเป้าหมาย เช่นนี้ ย่อมประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน

เกิดเป็นคน ชีวิตมิได้มีค่าเพียงแค่กิน นอน ถ่าย สืบพันธ์เท่านั้น ถ้าหากมีชีวิตอยู่ไปวัน ๆ โดยไม่สร้าง สรรค์ ไม่มีความเชื่อมั่น ไม่กล้าคิด ไม่กล้าทำ ไม่กล้าต่อสู้ เราก็จะเป็นทาสของชีวิต คนที่เป็นนายของชีวิตคือ คนที่กล้าเผชิญหน้ากับความเป็นจริง ไม่
กลัวความยากลำบาก ไม่ท้อแท้หดหู่ไม่สิ้นหวัง ไม่เกียจคร้าน เราควรจะ มีโครงการสำหรับอนาคตของตนเอง ถ้าหากปล่อยชีวิตให้เป็นไปตามยถากรรมใช้ชีวิตผ่านพ้นไปวัน ๆ อย่างไร้ จุดหมาย ชีวิตของเราก็จะมอดม้วยไปโดยไม่แตกต่างอะไรจากต้นไม้ใบหญ้า เราควรจะสร้างอนาคตของตนเองให้ สดใสรุ่งโรจน์เพื่อความสำเร็จ เพื่ออนาคตของเรา เราจึงต้องขยันขันแข็ง ต้องทรหดอดทน ต้องพึ่งตนเอง อย่าหวังพึ่งคนอื่นมากนัก เพราะในโลกนี้ไม่มีใครที่จะยอมช่วยเหลือเราตลอดเวลา การหวังพึ่งคนอื่นจึงเหมือน กับการยืมจมูกคนอื่นหายใจ จะสะดวกปลอดภัยมั่นคง มีศักดิ์ศรีเท่ากับหายใจด้วยรูจมูกของเราได้หรือจำไว้ว่า อนาคตกุมอยู่ในกำมือของเราเองมิใช่ฟ้าลิขิต

By: รุ้งมณี แสวงผล พยาบาลวิชาชีพ