เคล็ดลับชนะใจเพื่อนร่วมงาน (และไม่ทำให้เพื่อนร่วมงานเกลียดชัง)

1. คุณควรมีความเป็นตัวของตัวเอง เชื่อมั่นในตัวเองและสิ่งที่ตัวเองทำ หากสิ่งไหนเป็นความถูกต้อง ก็ทำไปเลย และต้องหมั่นหาความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับงานที่ทำ เพื่อพัฒนาศักยภาพของตนเอง และพัฒนาคุณภาพของงานให้ก้าวหน้า ดีขึ้นเสมอ

2. มีความเป็นตัวของตัวเองอย่างเดียวคงไม่ได้ ต้องเคารพความเป็นส่วนตัวของผู้อื่น หรือความเป็นตัวตนของผู้อื่นด้วย ให้เกียรติในสิ่งที่เขาทำอย่างถูกต้อง เชื่อมั่นในการกระทำของเขา และร่วมช่วยเหลือแลกเปลี่ยนในสิ่งที่จำเป็นและเหมาะควร มิใช่วางเฉยไม่ข้องไม่เกี่ยว เอาตัวฉันรอดคนเดียวก็พอแล้ว หรือเข้าไปก้าวก่ายวุ่นวาย เทียวฟ้องเจ้านายด้วยเรื่องของคนอื่นไม่เว้นแต่ละวัน อย่างนั้นก็ดูทุเรศทุรังและสร้างปัญหาตามมาได้มาก และโดยเฉพาะในเรื่องที่เราไม่รู้ หรือไม่อยู่ในการบริหารจัดการของเรา อย่าเข้าไปก้าวกายแบบสุ่มสี่สุ่มห้าเด็กขาด

3. เวลาคนอื่นพูดอยู่ ไม่ควรไปพูดแทรก อาจจะรอ ให้เขาพูดจบเสียก่อน แล้วค่อยเสริมในสิ่งที่คุณคิด รู้ หรืออยากจะร่วมแสดงความคิดเห็น หรือรอจนกว่า เขาจะถาม แล้วค่อยพูดจะดีกว่า

4. หัดทักทายและสนทนาผู้อื่นในที่ทำงานก่อนบ้าง เริ่มจากทักทายด้วยรอยยิ้มและท่าทีอันเป็นมิตร จากนั้นเริ่มต้นบทสนทนาด้วยคำถามง่ายๆ เช่น สบายดีไหมครับ ทานข้าวหรือยังคะ มีงานข้างนอกเหรอครับวันนี้ ดีกว่าคำถามหนักๆ หรือคำถามชวนตี เช่น งานเสร็จแล้วเหรอ ว่างเหรอวันนี้ ไม่มีอะไรทำแล้วเหรอ

5. หากต้องระดมความคิดเห็นหรืออยู่ในที่ประชุม โปรดเสนอความคิดเห็นที่เปิดกว้างเพื่อให้ทุกคน สามารถมีส่วนร่วมได้อย่างเต็มที่ ต้องไม่ปิดกั้นความคิดผู้อื่น หรือรวบอำนาจการตัดสินใจไว้ในตัวเองเบ็ดเสร็จ

6. ลดความเคร่งเครียดจากภารกิจต่างๆ หันมาสร้างอารมณ์ขันกันหน่อยดีไหม รอบๆ ตัวจะได้มีแต่เสียงหัวเราะ

7. เมื่อทำอะไรผิด หรือทำงานพลาด ไม่ควรที่จะแสดงอาการไม่ชอบใจเมื่อมีคนมาว่ากล่าวตักเตือน แต่จงน้อมรับคำตักเตือนนั้นด้วยอาการสงบ และพร้อมที่จะนำมา ปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้น

8. ยิ้มวันนิดจิตแจ่มใส เจอใครผ่านไปผ่านมา ส่งยิ้มหวานๆ ให้กันสักหน่อย

9. เวลาไม่พอใจอะไร หรือความคิดเห็นไปขัดกับใครเข้า ยอมได้ก็ยอม อย่าให้ถึงกับต้องตัดเป็นตัดตายเลย อันนั้นมันก็เกินไป

10. เอาเวลาว่างๆ ที่ไปซุบซิบนินทาคนอื่น ไปเดินทักทายถามสารทุกข์สุขดิบเขาจะเข้าท่ากว่า

11. พยายามชวนคนอื่นคุย ในหัวข้อที่คนอื่นเขาสนใจ ดีกว่าคุยแต่เรื่องของเราเพียงอย่างเดียว จะได้คุยกันนานๆ โดยที่คนอื่นไม่เบื่อซะก่อน

12. ไม่มีใครรู้ทุกเรื่องในโลก แต่เรื่องง่ายๆ อย่างเจ้านายถูกฟ้องร้อง เจ้านายไปต่างประเทศ เพื่อนร่วมงานลาพักร้อน ฯลฯ ต้องรู้ไว้บ้าง

13. ไม่มีใครเป็นพหูสูตร เพราะฉะนั้น เรื่องไหนที่ไม่รู้จงถามผู้รู้ หรือค้นคว้าหาคำตอบ อย่าปล่อยให้ตัวเป็นผู้ไม่รู้อยู่ชั่วนาตาปี ขณะเดียวกัน อะไรที่รู้อยู่ ก็แบ่งปันความรู้ให้คนอื่นด้วยท่าทีที่เป็นมิตร ไม่ยัดเยียด ไม่คุยข่มซ้ำๆ ซากๆ จากเรื่องที่เคยเก๋ อาจจะเป็นเรื่องที่คนอื่นทำหน้าเหยใส่ได้

14. ในการติดต่อกับคนอื่น ไม่ควรยึดเอาตัวเองเป็นมาตรฐานว่า อันนั้นดี อันโน้นไม่ดี คนอื่นอาจจะคิด ต่างจากเราก็ได้ เพราะฉะนั้น เราจึงควรเปิดใจให้กว้างเข้าไว้ รับฟังความเห็นของคนอื่นบ้าง

15. คนที่เป็นหัวหน้าหรือเจ้านาย ไม่ควรหวั่นไหวกับถ้อยคำของลูกน้องขี้ฟ้อง โดยผลีผลามตั้งคำถาม หรือตำหนิผู้อื่น โดยที่ตนก็ยังไม่ได้ตรวจสอบ หรือใช้เวลาพิสูจน์ว่าคำฟ้องนั้นมีมูล มีเหตุผล