พุทธศาสนสุภาษิตและคำสอน
พระพุทธคุณ
พุทฺโธ สุสุทฺโธ กรุณามหณฺณโว
พระพุทธเจ้าผู้บริสุทธิ์ มีพระกรุณาดุจห้วงมหรรณณพ

พระพุทธองค์ทรงคุณอย่างเลิศล้น
ทรงคิดค้นความจริงแท้แน่ที่สุด
เป็นที่พึ่งอาศัยของชาวพุทธ
ให้วิมุตติหลุดพ้นเข้านิพพาน
ทรงมองเห็นความทุกข์ด้วยองค์เอง
ทรงบรรเลงฟันฝ่าอย่างกล้าหาญ
ในที่สุดหลุดพ้นถึงนิพพาน
มีดวงมาลย์โดดเด่นเหนืออื่นใด
บริสุทธิ์ภายในไกลกิเลส
รู้สาเหตุรู้ผลจนว่างใส
ดับที่เหตุจนสนิทที่จิตใจ
ผลทั้งหลายหายวับดับลงพลัน
เกิดตัวรู้มั่นคงอยู่ตรงกลาง
รู้ปล่อยวางรู้ทุกข์รู้สุขสันต์
เกิดรู้แจ้งเห็นจริงทุกสิ่งอัน
อัศจรรย์เปิดเผยไม่เคยมี
จิตสะอาดสว่างและสงบ
ได้มีครบแห่งองค์ผู้ทรงศรี
ถึงจุดจบแห่งภพในทันที
พร้อมกันนี้สอนเวไนยให้รู้ตาม.

(อาจารย์เปรียง เกตุแก้ว)

พระธรรมคุณ

ธมฺโม ปทีโป วิย ตสฺส สตฺถุโน
พระธรรมของพระศาสดา สว่างรุ่งเรืองเปรียบดวงประทีป

พระธรรมคือคำสอนพระพุทธองค์
ที่มั่นคงตรงแท้ไม่แปรผัน
เป็นความจริงพิสูจน์ได้ทุกสิ่งอัน
สารพันเป็นวิทยาน่าทดลอง
ท่านตรัสสอนโอวาทปาติโมกข์
ให้หมดโรคทางกิเลสหายเศร้าหมอง
ไม่ทำบาปสร้างกุศลให้ถึงพร้อม
แล้วนอบน้อมจิตใจผ่องใสตาม
ทรงรู้แจ้งแห่งทุกข์ในพระองค์
จึงได้ทรงกำหนดทางไว้เป็นสาม
ให้เวไนยไตร่ตรองพอรู้ความ
ปฏิบัติตามพระองค์ไม่หลงทาง
ทางพระองค์ทรงให้ไตรสิกขา
ศีล สมาธิ ปัญญา พากระจ่าง
หากไม่รู้ดูมรรคแปดนั่นแหละทาง
กำหนดวางให้ปฏิบัติอย่างชัดตรง
ทำจิตใจให้มีพรหมวิหาร
สมาทานรักษาศีลมิให้หลง
ภาวนาทำจิตใจให้มั่นคง
รู้จักปลงปล่อยวางเป็นทางดี

รู้อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
รู้มรรคารู้เหตุแห่งวิถี
มีสติรู้ตัวรู้ชั่วดี
ผู้ใดมีพระธรรมซึ้งถึงนิพพาน.
(อาจารย์เปรียง เกตุแก้ว)

พระธรรมคุณ
เปิด-เปิด-เปิด
เปิด เปิด ตาให้รับแสงแห่งพระธรรม
ยิ่งมืดค่ำ ยิ่งเห็นชัด ถนัดถนี่
สมาธิมาก ยิ่งเห็นชัดถนัดดี
นี่วิธี เปิดตาใจ ใช้กันมา
เปิด เปิด หู ให้ยินเสียงสำเนียงธรรม
ทั้งเช้าค่ำ มีก้องไปในโลกหล้า
ล้านล้านปี ฟังให้ชัด เต็มอัตรา
คือเสียงแห่ง สุญญตา ค่าสุขใจ
เปิด เปิด ปาก สนทนา พูดจาธรรม
วันยังค่ำ อย่าพูด เรื่องเหลวไหล
พูดแต่เรื่อง ดับทุกข์ได้ โดยสัจจนัย
ไม่เท่าไร เราทั้งโลก พ้นโศกแล ฯ

ศีลธรรมกลับมาเถิด
กลับมาเถิด ศีลธรรม กลับมาเถิด
กำลังเกิด ภัยร้าย อันใหญ่หลวง
แก่สัตว์โลก ทั่วถิ่น จักรวาลปวง
น่าเป็นห่วง ความพินาศ ฉกาจเกิน
กลับมาเถิด ศีลธรรม กลับมาเถิด
ในโลกเกิด กลียุค อย่างฉุกเฉิน
หลงวัตถุ บ้าคลั่ง เกินบังเอิญ
มัวเพลิดเพลิน สิ่งกาลี มีกำลัง
กลับมาเถิด ศีลธรรม กลับมาเถิด
ความเลวร้าย ลามเตลิด จวนหมดหวัง
รีบกลับมา ทันเวลา พาพลัง
มายับยั้ง โลกไว้ ให้ท้นกาลฯ
(พุทธทาสภิกขุ)

พระธรรมคุณ
ถ้าศีลธรรมไม่กลับมา
ถ้าศีลธรรม ไม่กลับมา โลกาวินาศ
มนุษยชาติ จะเลวร้าย กว่าเดรัจฉาน
มัวหลงเรื่อง กิน กาม เกียรติ เกลียดนิพพาน
อาชญากรรม เกิดกระหน่ำ ลงในโลก
มีเลือดโชก แดงฉาน แล้วซ่าไหล
เพราะบ้ากิน บ้ากาม ทรามเกินไป
บ้าเกียรติก็ พอไม่ได้ ให้เมาตน
อยากครองเมือง ครองโลก โยกกันอยู่
ไม่มีใคร เมตตาใคร ให้สับสน
ขอศีลธรรม ได้กลับมา พาหมู่คน
ให้ผ่านพ้น วิกฤตการณ์ ทันเวลา ฯ

ศีลธรรมกับคน
ศีลธรรมเลว คนก็ได้ กลายเป็นผี
หาความดี ไม่ประจักษ์ สักเส้นขน
ศีลธรรมดี ผีก็ได้ กลายเป็นคน
ที่เลิศล้น ภูมิใจ ไหว้ตัวเอง
ศีลธรรมต่ำ เปลี่ยนคน จนคล้ายสัตว์
จะกินกัด โกงกัน ขมันเขม็ง
ศีลธรรมสูง คนสดใส ไม่อลเวง
ล้วนยำเกรง กันและกัน ฉันเพื่อนตาย
ศีลธรรมนี้ ทุกวัน มันตายซาก
คนมีปาก ก็ไม่พล่าม ศีลธรรมหาย
ศีลธรรมกลับ มาเมื่อไร ทั้งกายใจ
คนจะหาย จากทุกข์ เป็นสุขเอง ฯ
(พุทธทาสภิกขุ)

พระธรรมคุณ
สำคัญที่มีศีลธรรม
ศีลธรรม มีประจำ อยู่คู่โลก
ยิ่งกว่าโชก ใดใด ที่ใฝ่ฝัน
โชคจะดี หรือร้าย อย่างไรกัน
มันสำคัญ อยู่ที่ มีศีลธรรมฯ

อยู่กับธรรม
เมื่อรบสู้ กับศัตรู สู้ด้วยธรรม
จะปลุกปล้ำ กันเท่าใด ไม่เสียหาย
ถ้าสู้กัน อย่างนี้ไม่มีตาย
ในสุดท้าย จะปรองดอง ต้องใจกัน
เมื่อป้องกัน ศัตรู รู้ใช้ธรรม
เป็นกำแพง เพชรล้ำ เลิศมหันต์
ป้องกันได้ สารพัด น่าอัศจรรย์
ป้อมค่ายมั่น กว่าสิ่งใด ในโลกคน
เมื่อหลบซ่อน จากศัตรู อยู่กับธรรม
ไม่ระกำ ทุกข์เห็น สักเส้นขน
ช่วยปลุกปลอบ ชื่นชอบ ฉ่ำกมล
ขอทุกคน จงมีธรรม ประจำกายฯ
(พุทธทาสภิกขุ)

เรียนธรรมดีกว่า
วิชาโลกเรียนเท่าไรไม่รู้จบ
เพราะพิภพกลมกว้างใหญ่ลึกไพศาล
วิชชาธรรมเรียนแล้วทำจนชำนาน
คงพบพานจุดจบสบสุขเอยฯ
(จากหนังสือหน้าที่ของคน)

ถ้าคนไร้ธรรม
ถ้าแม้นคน ไร้ธรรม ประจำจิต
ดวงชีวิต ย่อมจัก หมดศักดิ์ศรี
มีค่าเทียม เท่าสัตว์ ในปฐพี
ชีวิตนี้ ไร้ค่า น่าเสียดายฯ

พระสังฆคุณ
สงฺโฆ สุเขตฺตาภยติเขตฺตสญฺยิโต
พระสงฆ์เป็นเนื้อนาบุญอันยิ่งใหญ่กว่านาบุญอันดีทั้งหลาย

พระพุทธองค์ทรงดับขันธ์นานยิ่งนัก
แต่ว่าหลักที่ท่านตรัสยังชัดอยู่
เพราะพระสงฆ์องค์สาวกยกเชิดชู
คอยเป็นครูสอนธรรมนำปวงชน
เป็นแบบอย่างให้เห็นอย่างเด่นชัด
ใฝ่ฝึกหัดปฏิบัติจนเกิดผล
ปฏิบัติดีปฏิบัติตรงไม่หลงกล
ประพฤติตนเพื่อรู้ธรรมเครื่องนำทาง
ออกสั่งสอนมวลชนคนทั่วไป
ให้มีใจมั่นคงอย่างสงฆ์บ้าง
ฝึกที่ตนสนที่ใจให้เป็นกลาง
จะเห็นทางพ้นทุกข์สุขนิรันดร์
อันพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์
เป็นทางตรงของจริงมิใช่ฝัน
พิสูจน์ได้ด้วยกายและใจนั้น
รู้ทั่วกันไม่จำกัดเพศและวัย
เพราะพระสงฆ์ทรงคุณอย่างล้นเหลือ
ที่เอื้อเฟื้อนำพระธรรมมาส่งให้
กว่าสองพันห้าร้อยปีนี้แล้วไซร้
ศาสนาได้คงอยู่คู่โลกาฯ
(อาจารย์เปรียง เกตุแก้ว)