พระคุณแม่

 

นิมิตตัง สาธุรูปนัง กตัญญูกตเวทิตาความกตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดีขอนอบน้อมแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้เป็นบรมครูของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลายขอระลึกถึงคุณงามความดีของพระอาจารย์หล่วงพ่อวิริยังค์ สิรินธโรที่ได้สร้างวัดธรรมมงคลสร้างสถาบันพลังจิตตานุภาพเพื่อผลิตครูสมาธิและอบรมสมาธิขึ้นมาเพื่อให้เกิดประโยชน์และความสุขแก่ทุกคนและสันติภาพโลกได้เปิดโอกาสให้คณะพระวิทยากรในการสร้างความดีและตอบแทนพระคุณพระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินธโรขอโอกาสพระวิทยากรทุกรูป

ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่บรรดาผู้เข้าอบรมยุวสาสมาธิตลอดจนถึงคณะคุณครูอาจารย์ ลูกศิษย์ ผู้มีความสนใจใฝธรรมที่ได้มาฟังอรุณทอแสงในค่ำคืนนี้

การบรรยายอรุณทอแสงในค่ำคืนนี้ได้ถูกจัดขึ้นมาเพื่อน้อมระลึกถึงบุพการีชนผู้เป็นทีรักของลูกทั้งหลาย เพื่อความทรงจำของลูกๆทุกคน เพื่อยกย่องเชิดชูแม่ของปวงชนชาวไทย เพื่อเน้นให้ลูกๆ ได้รำลึกถึงหน้าที่ที่ควรรับผิดชอบต่อครอบครัวและสังคมโดยมีสถาบันพ่อแม่เป็นแกนนำในการสร้างความดี

หากคุณงามความดีที่เกิดจากการบรรยายนี้ยังมีอยู่บ้างพระอาจารย์ผู้บรรยายขออุทิศคุณงามความดีทั้งหมดนี้ แต่พ่อแม่ของพวกเรา และดวงวิญญาณของแม่ทุกๆดวงที่อยู่บนผืนแผ่นดินนี้ต่อไปนี้ขอให้ลูกๆจงน้อมจิตระลึกถึงใครคนหนึ่งที่มีพระคุณต่อชีวิตลูกมากที่สุดในโลก

ในโลกใบนี้ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์ทั้งหลาย เมื่อได้เกิดมาแล้วจะต้องรู้จักคำว่า “ แม่ ” เพราะว่าแม่นี่แหละเป็นผู้ที่ให้กำเนิดเราขึ้นมาให้ชีวิตกับเราให้เราได้ใช้ชีวิตอยู่ในโลกใบนี้ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมต่างๆที่โลกได้สร้างขึ้นมาไว้ให้ แต่ไม่รู้ว่าดีหรือร้ายแต่เราก็มีผู้คอยดูแลและให้ความช่วยเหลืออยู่ไม่ห่าง ไม่ว่าจะลำบากยากเย็นแค่ไหนก็มีท่านคอยช่วยเสมอ นั่นก็คือ ผู้เป็นแม่

“ วันเกิดเกือบคล้ายวันตายแม่ เจ็บท้องแท้เท่าไหร่แม่ไม่บ่นกว่าอุ้มท้องกว่าจะคลอดออกเป็นคน เติบโตจนบัดนี้เพราะใคร ”แม่เจ็บเจียนขาดใจในวันนั้น แต่กลับเป็นวันลูกฉลองกันผ่องใสได้ชีวิตแล้วก็เหลิงระเริงใจ ลืมผู้ให้ชีวิตอนิจจาไฉนเราเรียกกันว่าวันเกิด วันผู้ให้กำเนิดจะถูกกว่าคำอวยพรของขวัญควรเปลี่ยน แทนบูชาคุณแม่จึงถูกแท้

สายใยแห่งความรัก ความผูกพัน ความห่วงใย ได้เกิดขึ้นแล้ว ในดวงใจแม่ นับตั้งแต่วันที่เริ่มตั้งครรภ์ แม่คิดถึงลูกน้อยในท้องแม่ตลอดเวลาว่า ลูกจะเป็นลูกหญิงหรือลูกชายก็ได้ แม่เต็มใจเลี้ยงเสมอ ลูกของแม่คงจะเป็นลูกที่น่ารัก น่าเอ็นดูพร้อมกับความคิด แม่จึงได้สำรวจตัวเอง สิ่งที่ไม่เคยทำต้องทำ สิ่งที่ไม่เคยลดต้องลด สิ่งที่ไม่เคยระวัง ต้องระวัง จะลุกก็โอย จะนั่งก็โอย จะกินนี้ก็ไม่ได้ จะทานนี้ก็กลัวจะปวดร้อนถึงลูกน้อย เพราะในชีวิต ร่างกายของแม่ในขณะนี้ แม่ใช่ตัวคนเดียว จะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ แต่เมื่อแม่มีชีวิตอีกชีวิตหนึ่ง กำลังอาศัยร่างกายของแม่เกิด แม่กลัวและกลัวทุกสิ่งทุกอย่าง จะมากระทบกระเทือนถึงลูกในท้อง จะมีใครทราบบ้างว่าแม่รู้สึกอย่างไร ทรมานแค่ไหน