THINKING

He that cannot think is fool

คนที่คิดไม่เป็นคือคนโง่

Think much, speak little, and write less

คิดให้มาก พูดแต่น้อย เขียนให้น้อยที่สุด

Think to day and speak tomorrow

คิดเสียวันนี้แล้วค่อยพูดวันพรุ่งนี้

First think, and then speak

คิดเสียก่อน แล้วจึงพูดออกไป

Measure thrice before cut once

วัดเสียก่อนสามครั้งก่อนที่จะตัดครั้งเดียว

Reason rules all things

เหตุผลย่อมเหนือสิ่งอื่นใด

Think makes man wise

การคิดทำให้คนฉลาด

 

การพูด

อันวาจา พาที นี้เป็นเอก

จะปลุกเสก ให้คนชอบ ตอบสนอง

จะต้องพูด ให้สนุก สุขสมปอง

ขอรับรอง สำเร็จกิจ พิชิตชัย

จะพูดจา อ่อนหวาน สักปานไหน

ย่อมพูดได้ ถ้ารู้จัก หลักภาษา

แต่ถ้าขาด ความจริงใจ ในวาจา

จะควรค่า แก่ผู้ฟัง อย่าหวังเลย

ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์

มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต

แม้พูดชั่วตัวตายทำลายมิตร

จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา

 

อันพูดนั้นไม่ยาก ปานใด เพื่อเอย

ใครที่มีลิ้นอาจ พูดได้

สำคัญแต่ในคำ ที่พูดนั่นเอง

อาจจะทำให้ชอบ และชัง

 

พูดทั้งที ต้องให้มี ความเชื่อมั่น

อย่ามัวสั่น หวั่นผวา น่าสงสาร

จงเตรียมกาย เตรียมใจ ให้เบิกบาน

ความกล้าหาญ บันดาลให้ พูดได้ดี

 

ปากเป็นเอกเลขเป็นโทโบราณว่า

หนังสือเป็นตรีมีปัญญาไม่เสียหลาย

ถึงรู้มากไม่มีปากลำบากาย

มีอุบายใช้ไม่เป็นเห็นป่วยการ

หวานน้ำอ้อยน้ำผึ้งซึ่งหวานลิ้น

หวานชั่วกินไม่นานหวานก็หาย

หวานคารมลมปากจากหญิงชาย

มีอุบายใช้ไม่เป็นเห็นป่วยการ

 

 

ถ้าพูดไปเขาไม่รู้อย่าขู่เขา

ว่าโง่เง่างมเงอะเซอะหนักหนา

ตัวของเราทำไมไม่โกรธา

ว่าพูดจากให้เขาไม่เข้าใจ

บุราณว่า เสียทรัพย์ อย่าเสียศีล

เสียอื่นสิ้น อย่าเสียวาจาได้ ………

 

จะพูดจาปราศรัยกับใครนั้น

อย่าตะคั้นตะคอกให้เคืองหู

ไม่ควรพูดอื้ออึงขึ้นมึงกู

คนจะหลู่ลวงลามไม่ขามใจ

แม้จะเรียนวิชาทางค้าขาย

อย่าปากร้ายพูดจาอัชฌาสัย

จึงซื้อง่ายขายดีมีกำไร

ด้วยเขาไม่เคืองจิตคิดระอา

เป็นมนุษย์สุดนิยมเพียงลมปาก

จะได้ยากโหยหิวเพราะชิวหา

แม้พูดดีมีคนเขาเมตตา

จะพูดจาจงพิเคราะห์ให้เหมาะความ

 

 

 

 

 

 

คำพูดแห่งมนุษย์คือยุทธศาสตร์

อาจสร้างสรรค์หรือพิฆาตได้ทุกที่

สุดแต่ถ้อยคำที่ใช้ร้ายหรือดี

สร้างไมตรีหรือก่อภัยให้แก่กัน

มนุษยชาติใช้คำพูดเป็นทูตโยง

แต่ละโค้งฟ้าไกลได้ชิดมั่น

ต่างชาติเชื้อวุฒิวัยได้สัมพันธ์

และร่วมกันจรรโลงไร้โศกทราม

การพูดเป็นทั้งศิลป์และทั้งศาสตร์

ด้วยการฝึกย่อมกาจสามารถข้าม

ดุจอาวุธยิ่งฝึกปรือยิ่งลือนาม

ใครอาจห้ามปราชญ์นายประกายชาญ

การฟังการคิดและการพูด

นี้คือบทพิสูจน์อย่ามองผ่าน

เป็นกลไกประจำวันอันยืนนาน

ผู้ใช้การได้ดีย่อมมีชัย

 

มนุษย์เกิดมามีสองตา แต่มีลิ้นเพียงลิ้นเดียว

ก็เพื่อจะได้เห็นเพียงสองเท่าของที่พูด

พูดเท็จในเรื่องเดียวได้ ก็เท็จหมดทุกเรื่องได้

 

อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก

แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย

อันเจ็บอื่นหมื่นแสนยังแคลนคลาย

เจ็บจนตายก็เพราะเหน็บให้เจ็บใจ

การพูดให้คนฟังเหมือนกับการเทน้ำ น้ำก็เป็นน้ำ ไม่มีรูปร่างสัณฐาน มันอยู่ในภาชนะอะไร มันก็เป็นรูปนั้น การมาฟังการพูดก็เปรียบเหมือนท่านนำภาชนะของท่านมาภาชนะเล็ก็รับน้ำได้น้อย ภาชนะใหญ่ก็รับน้ำได้มาก

บางคนนำภาชนะใหญ่มา แต่ก็ไปคว่ำเสียคือ หลับ

 

b ก่อนพูดเราเป็นนายมัน หลังพูดมันเป็นนายเรา b

 

ถ้าท่านต้องการมิให้พูดพลาดพลั้ง จงจดจำข้อสังเกตห้าประการนี้ ไว้ด้วยความระวัง

คือ ท่าน พูดกับใคร ? พูดถึงใคร ? พูดอย่างไร ? พูดเมื่อไร ?

และพูดที่ไหน ?

 

กลวิธีการพูดที่ดี ใช้เทคนิค 3 ก คือ

e เกาะให้ติด เริ่มต้นให้ผู้ฟังสนใจ

e เกี่ยวให้แน่นตรึงใจ สร้างความสนใจ ดึงความสนใจไว้

e กล่อมให้หลับ ฟังแล้วสบายหู ดูแล้วสบายตา พาสบายใจ

 

การสบสายตาระหว่างผู้พุดกับผู้ฟัง

สายตาเป็นเครื่องสื่อสารความคิดที่สำคัญอย่างหนึ่งของมนุษย์เมื่อใดก็ตามที่ผู้พูดหลบสายตาไปจากผู้ฟัง ก็เท่ากับว่าได้โยนเครื่องมือสื่อสารที่สำคัญที่สุดทิ้งไปแล้วอย่างน่าเสียดายยิ่ง

 

 

 

 

ภาษาเปรียบเทียบกล้องส่องความคิด

ภาพน้ำจิตอาจเห็นได้เด่นใส

ถ้าเขียนพูดปูดเปื้อนเลอะเลือนไป

ก็น้ำใจหรือจะแจ่มแอร่มฤทธิ์

จะฆ่าคนไม่ต้องใช้ศาสตราวุธ

ใช้วาจายริสุทธิ์ก็ฆ่าได้

ใช้คำพูดไพเราะเซาะซึ้งใจ

ก็เชือดเฉือนให้บรรลัยได้เท่ากัน

 

แม้จะเรียนวิชาเชิงค้าขาย อย่าปากร้ายพูดจาอัฌชาสัย

จะซื้อง่ายขายดีมีกำไร ด้วยเขาไม่เคืองจิตคิดระอา

 

อย่ากล่าวคำหยาบช้าวาจาผลาญ

นินทาท่านโดยแสร้งแกล้งให้ผล

พจน์อันร้อนย่อมย้อนมาคืนตน

ดุจคนสาดหยากเหยื่อเหนือลมเอย

 

คนฉลาดเอาปากไว้ที่ใจ คนโง่เอาใจไว้ที่ปาก

ผู้ฟังเหมือนผู้เก็บ ผู้พูดเหมือนกับผู้หว่าน

 

รสวาจานี้เย็นเหลือล้ำ ยิ่งกว่าน้ำ อมฤต อันสดใส

จะว่าร้อนก็ร้อนยิ่งกว่าไฟ ร้อนสิ่งใดก็ไม่ร้อนเท่าวาจา

อันศัตราวุธสุดจะคม แต่ก็คมเมื่อใช้บั่นพฤกษา

วาจาวุธสุดคมกว่าศาสตรา เป็นสง่าคนลือละบือนาม

 

ถึงพันคำ พล่ามไป ไร้ประโยชน์

กลับเป็นโทษ เสียเวลา ฟังปราศรัย

ส่วนคำใด ได้สดับ ระงับใจ

อวรพรให้ กินค่า กว่าพันคำ

 

อันวาจาพาทีนี้เป็นเอก จะปลุกเสกให้คนชอบตอยสนอง

ต้องพูดให้สนุกสุขสมปอง ขอรับรองสำเร็จกิจพิชิตชัย

อันหวานลิ้นกินตายคายก็ยาก

เพราะหวานปากเหมือนน้ำตาลพาลจะขม

ว่าวจุฬาล่องลอยเพราะแรงลม

มดตายถมน้ำผึ้งเพราะคลึงรส

อันคนพาลหวานพจน์เหมือนรสอ้อย

กกอร่อยไปปลายจะคายหวาน

ไม่มีเหยื่อไหนปลาจะมาทาน

ระวังหวานเป็นลมขมเป็นยา