 |
||
 |
 |
 |
|
||
|
คำคมบ่มชีวิต |
||
ถ้าหากว่าการศึกษาจะมีผลทำให้คนเป็นพลเมืองดี อย่างน้อยที่สุดก็จะทำให้คนเหล่านั้นเป็นพลเมืองดีง่ายขึ้น การศึกษาเราจัดหลักสูตรไว้ครบ แต่ปฏิบัติไม่ค่อยครบ การพัฒนาคนจึงไม่สมบูรณ์ ท่านอย่าให้การศึกษาแก่คนเพียงการบอกในสิ่งที่เขาไม่รู้ แต่ทำให้เขาเป็นในสิ่งที่เขาไม่เป็น การศึกษาไม่ใช่การเรียนของคนในช่วยอายุหนึ่งเท่านั้น แต่การศึกษาคือการพัฒนาคุณภาพของคนทั้งมวล การศึกษาจะต้องไม่เพียงมุ่งให้เด็กคิดอะไร แต่ควรมุ่งให้เด็กคิดอย่างไร โดยเน้นการพัฒนาระบบความคิดเป็นสำคัญ ครูส่วนใหญ่ไม่สามารถโยงทฤษฎี หลักการที่ได้เรียนมาไปสู่ภาคปฏิบัติได้ ครูจึงเน้นการสอนด้านเนื้อหาเป็นสำคัญ ไม่ว่าวัตถุและวิทยาการจะเจริญรุดหน้าสักเพียงไร น้ำคำและน้ำใจก็ยังคงเป็นสิ่งที่สร้างขึ้นไม่ได้จากวิทยาการ การศึกษาที่ดี คือการทำให้คนเราเห็นแก่ตัวน้อยลง ในปัจจุบันครูของเราไม่ค่อยสอนให้นักเรียนมีความคิดสร้างสรรค์ หรือมีความมั่นใจในตนเอง นักเรียนจะทำตามคำสั่งของครูแทบทั้งสิ้น การศึกษาที่สมบูรณ์นั้น เกิดจากประสบการณ์ทางสังคม คนเราเรียนรู้ซึ้งกันและกัน ไม่มีบทเรียนใดที่สำคัญไปกว่าบทเรียนที่เราได้รับจากสภาพความเป็นจริงของชีวิต การศึกษาต้องเริ่มต้นด้วยความสำคัญของนักเรียน และจบลงด้วยความสำคัญของนักเรียน เราไม่ควรตีความหมายของการศึกษาว่าคือการรู้หนังสือ การศึกษามีความหมายลึกซึ้งยิ่งกว่านั้น การศึกษาต้องการจะปลูกฝังคุณธรรมให้แก่คน ต้องการถ่ายทอดวัฒนธรรม การศึกษาจะต้องเป็นกระบวนการที่มุ่งพัฒนาคนให้มีความรู้ความสามารถเต็มตามศักยภาพ มีพัฒนาการที่สมดุลทั้งปัญญา จิตใจ ร่างกายและสังคม เด็กไม่ได้เรียนรู้จากครูเฉพาะในห้องเรียนในเวลาที่ครูสอน แต่เด็กเรียนรู้จากครูในพฤติกรรมของครูที่แสดงออกในโอกาสต่าง ๆ ด้วยการปลูกฝังค่านิยมและทัศนคติเรื่องความซื่อสัตย์ สุจริต จึงเป็นบทบาทของครูทุกคนในโรงเรียน เวลาที่ครูทำการสอน ผู้บริหารเดิน เยี่ยมเยียน ยิ้มแย้ม ยกย่อง และหยิบยื่นความช่วยเหลือให้แก่ครูบ้าง ครูก็จะสอนได้ยอดเยี่ยม ทำให้เกิดคุณภาพที่ยิ่งใหญ่แก่นักเรียนและการศึกษา
|
|
การศึกษาเป็นเครื่องมือในการพัฒนาตน ซึ่งเป็นทรัพยากรที่มีค่าในการพัฒนาประเทศ และผู้ที่มีบทบาทสำคัญในการศึกษาคือ "ครู" เพราะครูเป็นผู้มีอิทธิพลในด้านการเสริมสร้างความคิด พัฒนาสติปัญญา ความเชื่อ ทัศนคติ และค่านิยม ตลอดจนชี้แนะวิถีดำเนินชีวิตแก่ผู้เรียน การศึกษามีความจำเป็นขึ้นมา ก็เพื่อตอบสนองความปรารถนาในการรับรู้ของมนุษย์ การศึกษาในแต่ละประเทศ แต่ละยุค สะท้อนค่านิยมของชนชั้นปกครอง การศึกษาพัฒนาวุฒิความสามารถของคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งทางจิตใจ เพื่อว่าคนสามารถชื่นชมความจริง ความงาม และความดี การศึกษาเป็นการแนะนำและฝึกฝนพัฒนาคนให้รู้จักดำเนินชีวิตอย่างถูกต้อง เมื่อดำเนินชีวิตอย่างถูกต้องก็มีความสุข การศึกษาที่ถูกต้อง จึงต้องทำให้คนมีความสุข หรือรู้จักที่จะทำตนให้มีความสุข สังคมใดครูเสื่อมจากสภาพความเป็นกัลยาณมิตรและความเป็นปูชนียบุคคล สังคมนั้นพึงถึงซึ่งหายนะ ทุกคนอยากเห็นนักการเมืองที่ดี อยากเห็นรัฐมนตรี อยากเห็นรัฐบาลที่ดี การศึกษาต้องเข้ามามีบทบาท โดยเริ่มสอนจริยธรรมการเมืองตั้งแต่เป็นเยาวชน การศึกษาในแต่ละประเทศ แต่ละยุค สะท้อนค่านิยมของชนชั้นปกครอง ผู้เรียนเปรียบเหมือนดาวฤกษ์ที่ส่องแสงได้ด้วยตัวของมันเอง จึงต้องศึกษาหาความรู้และทำความเข้าใจโดยไม่ต้องใช้หนังสือตลอดเวลา แต่หากเราจำกัดว่าต้องอาศัยหนังสือเท่านั้นจึงจะได้ความรู้ ผู้เรียนก็จะเหมือนหลอดไฟที่ต้องรอกระแสไฟฟ้า ที่มีไ คนเก่งในอนาคต มิใช่คนที่รู้หรือจำข้อมูลได้มากมาย แต่เป็นคนที่รู้ว่าในสถานการณ์ใดจะต้องใช้ข้อมูลอะไร และจะไปหาข้อมูลนั้น ๆ ได้ที่ไหน ไม่ว่าเขาจะมาจากมุมที่มืดอับเพียงใดของสังคม ไม่ว่าเขาจะตั้งต้นทำช้าเพียงใด ไม่ว่าเขาจะมีความสามารถในการเรียนระดับใด การศึกษาไทยน่าจะให้โอกาสเขาได้เสมอ การเรียนการสอนควรปลูกฝังความรู้ ความสามารถ รวมทั้งคุณธรรม สิ่งแวดล้อม และการมีส่วนร่วมของทุกฝ่าย
|
 |
||
|
||
 |
   |
 |
|
||