when I saw you, I was scared to talk to you.
when I first talked to you, I was scared to kiss you.
when I first kissed you, I was scared to love you.
Now that I loved you, I'm scared to lose you .....

ฉันไม่ได้ตั้งใจจะรัก
แต่มันหักห้ามใจไม่ไหว
ฉันไม่รู้จะทำยังไง
ก็หัวใจมันบอกรักเธอ

จะบอกมันไม่ให้สน
แต่มันก็หาเหตุผลมาเสมอ
มันบอกว่าฉันแอบรักเธอ
และอยากเจอทุกวันเวลา

ไม่มี message กิ๊บเก๋
ไม่มีข้อความเท่ๆ จะส่งให้
แต่ฉันมีความคิดถึง+ความห่วงใย
พร้อมจะมอบให้เธอทุกๆ เวลา

ขอความรักของฉันคืนกลับมา
ในเมื่อเธอเย็นชาขนาดนี้
อย่าเก็บไว้ให้รกตาอย่าใยดี
คืนเสียทีใจร้าวร้าวเจ้าของมัน

เอาความหวังที่ลาลับกลับมาด้วย
แล้วเธอช้วยออกห่างไปจากฉัน
อย่ายื้อเลยอย่าชาเฉยไปวันวัน
หากว่ายังสงสารกัน...ขอฉันคืน

ฤดู ที่ผ่านพ้น ........... วนเวียน
ฝน ชะน้ำตาเนียน ............ คละเคล้า
ร้อน พี่พร่ำอ่านเขียน .......... โคลงกาพย์ พรรณนา
หนาว จักขอพบเจ้า ............. กอดให้หายหนาว

เหนื่อยเหลือเกินกับการทำเป็นเริงร่า
ทำเชิดหน้าเหมือนว่าไม่เจ็บช้ำ
ต้องกลั้นน้ำตาต้องฝืนทำ
ต้องคอยย้ำว่า..."ฉันไม่เป็นไร"

แต่เรื่องจริงที่มีในใจนี้
ยังคงมีเพียงรอยร้าวให้สั่นไหว
มีแต่รอยน้ำตาคอยปลอบอยู่ภายใน
มีเพียงใจที่บอบช้ำ...เกินจะทน

ยากจะบอกเหตุผลให้ใครเข้าใจ
ว่าสิ่งที่ทำไปทำไมถึงทุ่มให้ขนาดนี้
ทั้งที่เขาก็ไม่สนไม่ใยดี
ยังจะทุ่มใจให้อย่างนี้อยู่ร่ำไป

ก็อาจเป็นเพราะมันไม่มีเหตุผล
กับสิ่งที่คนบางคนทุ่มเทให้
เขาอาจไม่อยากรับไม่อยากสนใจ
แต่ฉันก็ยินดีให้เพราะเขาคือความรู้สึกในใจของฉันคนเดียว

เพื่อนคน 1 แอบรักเธอ
เพื่อนคน 1 มันเผลอมีใจให้
เพื่อนคน 1 ได้แค่เพื่อนต้องทำใจ
เพื่อนคน 1 จึงเก็บรักไว้ไม่บอกเธอ

ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันนั้นรักเธอ
ที่ฉันเพ้อถึงเธอในความฝัน
ที่ฉันคิดถึงเธอทุกๆวัน
ที่ฉันนั้นมีใจให้กับเธอ

พอโอกาสมาถึงในวันนี้
ใจที่มีให้กับเธอไว้เสมอ
ต้องสูญหายเพราะคำว่ารักเธอ
สิ่งที่เจอคือตัวเธอไม่รักกัน

สุดที่รักของฉันเธออยู่ไหน
รู้บ้างไหมคนที่นี่เป็นห่วง
เฝ้ามองฟ้ามองดวงดาวทุกดวง
ด้วยความเป็นห่วงหวังให้เธอเป็นสุขใจ

อยู่ที่นั่นเธอจะเหงาหรือเปล่า
หรือว่าหนาวเธอห่มผ้าห่มบ้างไหม
ถ้าหากว่าคนดียังมีใจ
ส่งข่าวมาได้ไหมคนทางนี้กำลังรอ

ความรักที่เธอมอบให้
เป็นเหมือนกำลังใจให้ฉัน
ลบรอยร้าวรักร้างที่อยู่ในความทรงจำ
จากนี้ไปฉันจะไม่หวั่นเพราะรักเธอ

เมื่อคืนนี้นอนหลับดีหรือเปล่า
ตื่นมาตอนเช้าสดชื่นไหม
ได้รับหรือเปล่าความคิดถึงและห่วงใย
ที่ฉันฝากสายลมไปทุกๆ คืน
ถึงตัวไกลแต่ใจใกล้ไม่มีเปลี่ยน
ถึงคืนวันจะหมุนเวียนเปลี่ยนแค่ไหน
ถึงขอบฟ้าจะกว้างสักเท่าไร
ก็ไม่อาจกั้นหัวใจเราจากกัน

It was something about you and I.
I knew it all I couldn't hide.
I wish I said and did.
The lips I was pretending I kissed
I'm waiting for your call everyday.
So long till the clouds turn grey.
Too much thinking of you is the pain.
Because I know I love you more than friend.

สวัสดี......ความรัก
เมื่อไหร่จะมาพักบ้านนี้
อย่งลืมชวนคุณจริงใจ คุณแสนดี
มาพักบ้านนี้นะผมจะรอ

บางสิ่งที่ใจเรียกร้อง
บางอย่างที่อยากจ้องมอง... แต่ทำไม่ได้
บางสิ่งที่ใจโหยหา... ก็เกินเอื้อมคว้า สุดใจ
บางทีที่ใจมันไหว...จะเรียกร้องเท่าไหร่ _ ก็ไม่เคยได้ยิน_

กี่ครั้งที่เธอขอโทษ
กี่ครั้งที่ฉันไม่โกรธอภัยให้
กี่ครั้งที่เธอจะกลับตัวกลับใจ
และกี่ครั้งที่เธอกลับไป..เหมือนเดิม
รู้ดีว่าไม่มีความสำคัญ
สำหรับคำว่ารักที่อยากให้
รู้ดีว่าสายเกินไป
เกินกว่าที่ใจเธอจะกลับมาเหมือนเดิม
เธอไม่ได้เปลี่ยนไป
เคยเป็นอย่างไรก็อย่างนั้น
ยังมีแววตาอาทรมาให้กัน
คงมีเพียงฉันเท่านั้นที่เปลี่ยนไป

ไม่กล้าสบตาเหมือนอย่างเคย
มีเพียงความเงียบเฉยที่ให้ได้
อยากทักทายแต่กลัวเธอจะได้ใจ
เสแสร้งว่าหมดเยื่อใยทั้งที่ใจแทบขาดรอน

กลับมาหาฉัน คงป่วยการ
เรื่องเรามันจบไปนาน ,, เกินรื้อฟื้น
สำนึกเธอมันช้า ,, อยากมาทวงคืน
เธอคงได้เพียงเสียงสะอื้น ,, กับน้ำตา

ฉันเคยเจ็บ ,, เข็ดแล้วจำ
สิ่งที่เธอเคยทำ ,, อยู่ในความทรงจำไร้ค่า
เรื่องน้ำเน่าที่จบไปนาน ,, คงป่วยการเกินกลับมา
เมื่อสำนึกเธอมันช้า ,, ใครคนนึงเลยกล้า ลืมเธอ

เศษเสี้ยว ,,หัวใจ
ฉันไม่รับได้ไหม ,, ไม่อยากให้ใครสงสาร
ของเหลือเดนมาจากใคร ฉันไม่ต้องการ
ไม่มีเธอฉันก็อยู่ได้นาน ไม่ต้องกลัว

แบกหน้ากลับมาทำไม
จำได้ว่าคุณเคยทิ้งไป ,, ไม่นานนี้
ไปไม่รอดหละสิ ถึงกลับมาโดยดี
คงคิดว่าที่ตรงนี้ คงว่างให้พักใจ

'ทานโทษนะ ,, ที่ตรงนี้ไม่มี
ที่พักอบอุ่นแสนดี ที่เคยมีให้
มีเพียงความเอือมระอา,, เมื่อเห็นหน้าใคร
หนึ่งคนที่เคยทิ้งฉันไป,, ยังหน้าด้านกลับมา

หอบหัวใจสกปรกของคุณไปซะ
อย่ามาวางเกะกะ อย่ามาให้เห็นหน้า
รำคาญจะตาย มาทำลวดลายเสียเวลา
จะมาวันนี้หรือวันหน้า ฉันคงไม่บ้ากลับไปรักคุณ

นี่คุณโง่ ,, หรือคุณบ้า ??
ที่กล้าแบกหน้ากลับมา หาฉัน
มารื้อฟื้นความรัก ความหลังอะไรกัน
สิ่งที่จะได้จากฉัน ,, มันไม่มี

ฉันเคยรักคุณด้วยเหรอ ?
ฉันคงแค่อาจเผลอ ,, แต่ไม่ใช่ตอนนี้
ฉันอุตส่าห์รักษาแผล ,, มาแรมปี
กลับไปให้เธอเรียกว่า '' คนดี '' ,, ฉันไม่เอา

ความรู้สึกของฉัน ,,ไม่ต้องรักษา
น้ำลายที่ถ่มออกมา ไม่ต้องเก็บเข้าไปใหม่
คำมักง่ายบางคำ ฉันไม่อยากจำใส่ใจ
เมื่อเธอมีที่จะไป ,, ก็อย่ามองกลับมา

ความรู้สึกของฉัน ,, ไม่ต้องหวั่นไหว
ถึงแม้ฉันจะร้องไห้ ,, ไม่ต้องมองกลับมาหา
ถึงฉันจะล้ม ,, ไม่ต้องกลับมาพยุงให้เสียเวลา
เมื่อเธอมีใครที่เขามีค่า ,, ก็จงเดินกลับไป

ความรู้สึกของฉัน ,, ไม่สำคัญนัก
แม้คำว่ารัก มันคงไม่สำคัญเท่าไหร่
ถือเสียว่าเป็นลมปาก ที่ฉันเผลอพูดออกไป
จากนี้ไม่ว่าวันไหน ,, ก็ทางใครทางมัน

เมื่อคุณเลือกจะทิ้งฉัน ,,
ผู้หญิงที่คงมั่น ,, กว่าสิ่งไหน
เมื่อคุณโง่ ,, ที่จะเลือกไป
เชิญไปหาผู้หญิงคนใหม่ ไว้ปรนเปรอ

เมื่อฉันเลือกจะตัดขาด
ไม่ต้องมาขออนุญาต หากจะเผลอ
อยากทำอะไรก็ทำ นั่นมันสิทธิ์ของเธอ
ไม่ต้องถามว่าอยู่ได้เหรอ ,, ถ้าเธอไป

เมื่อคุณเลือกจะทิ้งฉัน ,,
คุณก็อย่าถามมันดีกว่าไหม ??
คำตอบมันแน่อยู่แล้ว อยู่ได้ ,, ถ้าเธอไป
ดีกว่ากล้ำกลืนฝืนเริ่มใหม่ ,, ฉันไม่เอา

เลิกแล้วเลิกเลย ,,
จากที่เคยทำเมินเฉย ,, จงทำอย่างนั้น
จากที่เคยไม่ใยดี ,, ก็อย่าลืมจะทำมัน
จากที่เคยทิ้งกัน ,, ก็ทิ้งมันต่อไป

อย่ากลับมาทำดีกับฉัน
เชิญไปหาคนสำคัญ ,, คนใหม่
เธอเองก็รู้ดี ฉันเคยร้องไห้มากเท่าไร
กลัวตัวเองจะเผลอใจ ,, กลับไปรักเธอ

ทำตัวเองให้ดูเข้มแข็ง ,,
ทั้งที่ใจอ่อนแรง จนเหนื่อยและล้า
สิ่งที่ฉันได้ คือเธอจะไม่กลับมา
ร้องไห้จนเหมือนคนบ้า มันว้าวุ่นใจ

อยากโทรไปหา อยากได้ยินเสียง
แต่เป็นแค่เพียงความหวังฉันทำไม่ไหว
กลัวสิ่งที่ได้กลับมาไม่ได้ดั่งใจ
คืนนี้จะต้องร้องไห้ เหมือนกับทุกวัน

เธอจะรู้สึกเหมือนกันไหม
เวลาที่ไม่มีเธออยู่ใกล้ เหมือนมันจะหวั่น
อยู่คนเดียวมันเหงา ก็เศร้าเป็นเหมือนกัน
ข้างนอกดูเข้มแข็ง คงมั่น ,, แต่ไม่ใช่ฉันเลย

พร่ำเพ้อถึงเธอเหมือนคนบ้า
ทั้งทั้งที่รู้ว่าสิ่งที่ได้กลับมาคือความเพิกเฉย
เธอไม่สน เธอไม่แคร์ แต่เธอเฉยเมย
หรือลืมกันไปแล้วว่าเธอเคย ,, เคยมีเรา