อยากให้เธอมาง้อฉันบ้าง
แต่กลับกลายเป็นความร้าวร้าง ไม่เหมือนเก่า
ความรู้สึกดีดี กลับเป็นจืดจาง บางเบา
เธอจะรู้ไหมว่ามีคนเศร้า เพียงใด

ไม่อยากให้คนเขารู้ กลัวฉันเสียหน้า
ที่ทิ้งเธอจากมา แต่ตัวเองกลับต้องร้องไห้
แกล้งหัวเราะ แกล้งยิ้มเหมือนไม่มีอะไร
ที่จริงแล้วอยากตะโกนว่าเสียใจ ในสิ่งที่ทำ

ผิดไปแล้วฉันก็รู้ ,,
สิ่งที่ฉันทำมันเห็นกันอยู่ ว่าฉันก็ช้ำ เธอก็ช้ำ
ผิดไปแล้ว เธอกลับมาสิ ต่อไปนี้จะไม่ทำ
จะไม่วางฟอร์มว่าไม่ช้ำ ,, ให้เสียเวลา

จะยอมจำนนต่อหน้าคนอื่น
ให้เห็นว่าฉันสะอื้น เมื่อร้องให้เธอกลับมาหา
จะไม่ทำร้าย จะไม่ทำให้เธอเสียใจ แค่เธอกลับมา
เพราะเธอเป็นคนที่มีค่า เกินกว่าจะเสียไป

นั่งแต่งกลอนให้ตัวเธอจนเกือบจบ
ทั้งทั้งที่รู้ว่าไม่สามารถลบ ความผิดได้
อยากให้เธอได้อ่าน แต่รู้ว่าไม่มีทางเป็นไป
ขอโทษนะที่รัก ฉันเสียใจ ,, ที่พูดไปว่าเลิกกัน

ปลอบใจตัวเองว่าไม่เป็นไร
ที่ใครคนหนึ่งเดินจากไป จากชีวิต
อย่าเสียเวลามาทบทวนว่าใครผิด
ถือซะว่าชะตาลิขิต ให้เราแยกกัน

ปลอบใจตัวเองให้เข้มแข็ง
อย่าเพิ่งหมดแรง อย่าเพิ่งไหวหวั่น
เมื่อเขาไม่มีค่าพอ อย่าท้อแค่เขาไม่รักกัน
ลมหายใจของใครของมัน ,, แค่นั้นไม่ตาย

ปลอบใจตัวเองให้ลุกขึ้น
พยุงตัวเองให้ยืน แม้จะไร้จุดหมาย
ความเจ็บช้ำย้ำบทเรียน อย่าเสียดาย
อย่าไปมัวงมงาย ,, แค่คนมักง่ายคนเดียว

ไม่มีแล้วแววตาซึ้งที่ตรึงจิต
ไม่มีแล้วคู่คิดคนเคียงข้าง
ไม่มีแล้วความฝันที่วาดวาง
ไม่มีแล้วเส้นทางของหัวใจ

ไม่มีแล้วคนดีที่ฉันรัก
ไม่มีแล้วเสียงทักที่สดใส
ไม่มีแล้วตักหนุนให้อุ่นไอ
ไม่มีแล้วหัวใจที่ห่วงกัน

ไม่มีแล้วเพลงแว่วที่แผ่วผ่าน
ไม่มีแล้ววันวานที่เพ้อฝัน
ไม่มีแล้วอ้อมกอดใต้เงาจันทร์
ไม่มีอีกแล้ว...เหลือเพียงแต่ฉัน...กับวันคืน

มีสายใยพาดผ่านสะพานฟ้า
เธอไกลตาแต่ใกล้หัวใจฉัน
รักไม่เคยเลือนรางแม้ห่างกัน
จะถนอมความผูกพัน.....ฉันสัญญา

เธอเห็นไหมเราผูกพันกันเสมอ
ขอเพียงแต่แค่เธอไม่ลืมฉัน
ไกลไม่กลัว กลัวแต่ไกลหัวใจกัน
เพราะฉะนั้นไกลหรือใกล้.....ตามใจเธอ

อย่าถามเลยนะว่ารักเธอมากแค่ไหน
แค่ให้รู้ว่ารักเธอหมดใจไม่เคยมีใครเหมือน
ถ้าให้เปรียบจีนคู่กับลาว เปรียบดาวคู่กับเดือน
เปรียบทะเลที่เป็นเพื่อนกับหาดทราย

แต่ถ้าจะให้อธิบายมากกว่านั้น
บอกเลยฉันปวดหัวคิดม่ายหวาย
แต่ที่รู้คือรักจริงและรักมากมาย
ฮักอ้ายหลายหลาย ฮักจากใจ คนๆ นึง

มีจดหมายส่งถึงเธอ
บรรจุความจริงใจล้นเอ่อ...แต่อาจมั่ยหวาน
มีคำห่วงใยที่จะฝากผูกไว้ที่ใจไปนานๆ
มีการ์ดส่งให้เธอได้อ่านทุกๆ วัน...

จดหมายทุกฉบับเขียนไว้ว่า "เพื่อเธอ"
ส่งมาสม่ำเสมอ...เป็นข้อความว่ารักเธอเพียงสั้นๆ
ก็แค่อยากให้มีข้อความตอบกลับเพื่อยืนยัน
ว่าเธอก้อยังรักฉัน..เหมือนเก่าและเท่าเดิม...

อาจไม่ได้เป็นคนแสนดี...ขี้อ้อน
อาจไม่ได้เป็นคนไหวอ่อน...อุ่นหวาน
แค่อยากให้เธอรักฉันไปนานๆ
จึงต้องมีนิทานรักมาเล่า--เพื่อเธอ

นิทานมีชื่อว่า...love story
แต่งด้วยบทกวีอิ่มอุ่น..ไหวเพ้อ
เล่าเรื่องด้วยหัวใจฉันสู่หัวใจเธอ..
เล่าเรื่องว่า"รักเสมอ"และ"รักเธอ"ตลอดไป...

ถ้าเธอคิดจะตีตัวออกห่าง
ไม่ต้องทำท่าทางเฉยชาอย่างนั้น
บอกมาเลยว่าหมดรักกัน
ก็แค่นั้น แล้วฉันจะไป
ความเหงา...คือ...สายลมไหว
ผ่านมาพัดหัวใจให้หวิวหวิว
ผ่านมาปลุกความคิดให้ปลิดปลิว
ผ่านมาห้อมห่อริ้วไรน้ำตา

เหงาทำงัย...เหงาทำไม...
หรือหยุดเหงา แล้วค้างตาม แสวงหา
เหงาทำงัย ให้มากเรื่องเปลืองเวลา
ซับน้ำตา.... ความอ่อนแอไว้แค่นั้น

อยากลืมความหลังที่ฝังจิต
อยากลืมความคิดถวิลหา
อยากลืมภาพอดีตที่คุ้นตา
อยากลืมทุกเวลาที่ใกล้เธอ

เธอรับปากว่าจะเป็นคนใหม่
จะค่อย-ค่อย เปลี่ยนนิสัยที่ไม่ดี
ฉันเองก็ทนรอถึงวันนี้
พอกันทีกับการเชื่อใจ

ไม่ได้ดีขึ้นสักอย่าง
ซ้ำยังเลวร้ายเข้าไปใหญ่
จบกันเถอะนะฉันพอจะเข้าใจ
สิ่งที่เธอทำมันไม่ใช่นิสัยแต่เป็นสันดาน
บ่อยครั้งที่แอบร้องไห้
เมื่อเธอกับเขาผ่านตรงหน้า
ทั้งที่ก่อนรักก็มักจะเตือนตัวเองเสมอมา
ว่าเธอมีเขาในแววตา ส่วนฉันเป็นเพียงคนคุ้นหน้าที่ไม่น่าใส่ใจ

แต่อดไม่ได้ที่จะเสียน้ำตา
แม้เตือนตัวเองเสมอมาว่าอย่าหวั่นไหว
ความรักที่มีให้คือการไม่หวังสิ่งตอบแทนใด-ใด
แม้แต่เสียงสะอื้นไห้ก็ไม่หวังให้เธอปลอบใจอะไรเลย
น้อยใจคนไกลห่าง
ปล่อยให้อ้างว้างอยู่ทางนี้
ข่าวคราวเงียบหาย เสียงตามสายก็ไม่มี
ใจร้ายจังคนดี หรือจะปล่อยคนทางนี้ขาดใจ

อยากไปก็เชิญ..
แต่อย่าหวังจะเริ่มใหม่
คนอย่างฉันเจ็บแล้วจำ..รู้เอาไว้
หากคิดจะเริ่มใหม่..ชาติหน้าตอนบ่าย-บ่าย นะเธอ
ไม่อยากให้เราเป็นคนที่รู้ใจ
ถ้าสิ่งที่เธอมีให้คือความสงสาร
เพราะเห็นฉันปวดร้าว....ทรมาน
กับความรักที่พึ่งผ่านพ้นไป

ฉันไม่ใช่คนอ่อนแอ
ถึงพ่ายแพ้จนเจ็บช้ำร่ำไห้
ฉันไม่ได้ต้องการความสงสารจากใคร
ไม่เคยคิดเอาความช้ำใจทำให้เธอมาผูกพัน