ประสบการณ์สอนให้รู้ว่า
ถ้าอยากได้อะไรมา ต้องยื้อแย่ง
ฉุดกระชากลากดึงให้ถึงแรง
รวบรวมความกล้าแกร่งไขว่คว้ามา
ประสบการณ์สอนให้รู้ต่อไป
เมื่อคิดยื้อแย่งหัวใจใครสักคนจงรู้ว่า
จะฉุดกระชากลากดึงทั้งน้ำตา
ถ้าเขาไม่ปรารถนา--
เอาหัวใจมาก็ไม่มีค่าอะไร..

จะรักเธอวันนี้ให้มากๆ.....
เวลาจากน้ำตาอาจจะไม่ไหล....
เพราะฉันเก็บเธอที่รักไว้ในหัวใจ....
เวลาจากไปก็ยังมีเธออยู่ในใจเสมอมา....
อีกไม่นานคงต้องจากกัน....
ฉันจะเก็บคืนวันที่มีค่า....
จะเก็บรักเราไว้ในแววตา.....
เพราะไม่แน่ว่าเราจะได้เจอกัน....

ขอบคุณที่ยังคงห่วงใย ที่ยังคอยเอาใจใส่ฉันอยู่
ทั้งๆที่เธอก็รู้ว่าความหวังอะไรก็ไม่มี
ขอโทษจากใจจริงนะที่ฉันไม่อาจให้เธอแทนที่
คนที่ในใจฉันมีแม้ว่าเขาจะดีหรือไม่ดีก็ตาม

เธอถามฉันทำไม
มันเหมือนเธอไม่ไว้ใจ ในตัวฉัน
รักเธออยู่ไหม…ทำไมต้องยืนยัน
ทำไมไม่เชื่อมั่น ในความสำคัญ ของตัวเอง
ถึงฉันจะห่างหายไปบ้าง
ไม่ใช่ว่าฉันไม่อ้างว้าง…ไม่ใช่ว่าฉันเก่ง
แต่เพราะฉันเบื่อ ฉันเซ็ง
ถ้าจะต้องมาเจอกับคนที่ ไม่มั่นใจในตัวเอง
….ฉันก็ไม่มั่นใจ...

แม้เวลาจะสั้นนัก
แต่ก็ทำให้ฉันรู้จักกับความผูกพันที่ยิ่งใหญ่
ไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกนั้นคืออะไร
แต่หมดเวลาแล้วใจที่จะฝันใฝ่ผูกพัน
เปรียบเธอเหมือนเส้นขอบฟ้า
ฉันคือคนธรรมดาที่มากับความฝัน
อยากรู้ว่าเธอจะอยู่ไกลแค่ไหนกัน
ถ้าจะไปยืนตรงนั้นมันก็แค่ปลายสายตา
เดินไปไม่ไกลเท่าไร
ก็เริ่มหมดกำลังใจในการค้นหา
แม้ยังมองเห็นเธออยู่ตลอดเวลา
แต่ก็รู้แล้วว่าแสนห่างไกล
พอเสียทีที่เคยอยากรู้
ว่าเธอนั้นอยู่ห่างไกลแค่ไหน
คนธรรมดาอย่างฉันนั้นคงเข้าใจ
ว่ามันจะเป็นไปได้อย่างไร
ที่ขอบฟ้าแสนไกลจะมาร่วมฝันใฝ่กับคนเดินทาง
เธออยู่แสนไกล
ทั้งกายและใจเราต่างไกลห่าง
ฝันของฉันคืออยากให้เธอนั้นเดินร่วมทาง
แม้จะไม่มีเธออยู่เคียงข้างตลอดไป
แต่ความจริงที่เป็นอยู่
ก็พอจะรู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้
เพียงแค่ฝันมันยังดูมากเกินไป
เพราะรู้ว่าเธอคือใครที่อยู่ห่างไกลเกิน...

รักเขาทั้งใจไปแล้วล่ะสิ
รักมากอย่างนี้ไม่กลัวเจ็บเหรอ
ถามเองตอบเอง ก็ชักเบลอๆ
ใจตอบว่า 'เออ' เจ็บบ้างก็ช่างมัน



เพิ่งรู้ความจริง ก็วันนี้
ว่าเธอคนดี ไม่ได้รักฉัน
ที่ผ่านมา เธอแค่ถนอมน้ำใจกัน
คงกลัวว่าฉัน จะมีน้ำตา
เธอจึงก้าวเข้ามา ในวันนั้น
วันที่ฉันไม่มีใคร ใจอ่อนล้า
มาจุดไฟ ให้ใจ ฉันแกร่งกล้า
และสุดท้าย ก็จากลา ให้ฉันล้มลง

ค่ำคืนนี้ มีดวงดาว พราวฟ้ากว้าง
อยู่รอบข้าง ดวงเดือน เพื่อนคู่หู
ช่างสวยงาม ตามใจ ใคร่มองดู
เพียงอยากรู้ ทำอย่างไร ไขว่คว้าเดือน
เธอดุจดาว ดวงเดือน ย้ำเตือนฉัน
เธอคือฝัน อันล่องลอย คอยเชือดเฉือน
เธอคือฝัน ที่เป็นจริง หรือลางเลือน
หรือฉันเหมือน หมาน้อยน้อย คอยดูดาว

อย่าถามว่าทำไมไม่มีน้ำตา
เมื่อวันที่เธอเลิกรา..ไปหาใครคนใหม่
ใช่ว่าไม่เจ็บ..ไม่รู้สึกอะไร
หากเพราะชีวิตนี้..ไม่เคยเสียใจ..ที่ได้รักเธอ

สำหรับเธอ..
นิยามที่ตีค่าฉัน คือ..คนเคยรัก
แตกต่างกันยิ่งนักกับความหมายของฉัน
ถ้าถามว่าเธอคือใคร..ฉันจะตอบว่าคือคนสำคัญ
ที่จะยิ่งมีค่าขึ้นทุกวัน..ในวินาทีถัดไป
เธอคือ.."คนที่ฉันรัก"ตลอดกาล
เธอคือผู้เดียวที่แทรกซึมผ่านในทุกความหมาย
เธอเหมือนน้ำค้างที่หยดลงบนทะเลทราย
มีค่ามากมายสำหรับผืนทราย..แม้ไม่มีใครสังเกตทัน

บอกว่าฉันดีเกินไป
นี่ใช่ไหม ที่เรียกว่าเหตุผล
บอกว่าฉันดีเกินไปเลยไปรักใครอีกคน
คงจะเป็นเหตุผล ของคนหลายใจ
เธอคงชอบคนเลว เหมือนกัน
ถ้าเป็นแบบนั้น ฉันอภัยให้
เดินจากกันไปเลย ไม่ว่าอะไร
เพราะเธอแค่คนเลว ที่หลายใจ
โชคดีของใจที่ไม่มีอะไร...ต้องเกี่ยวพัน

อยากจะมี เธอทุกครั้ง ยามเงียบเหงา
อยากจะมี เธอเป็นเงา ทุกแห่งหน
อยากจะมี เธอข้างกาย ยามร้อนรน
อยากจะมี เพียงสักคน คอยปลอบใจ
แต่ไม่มี เธอสักครั้ง ยามเงียบเหงา
แต่ไม่มี เธอแม้เงา เศร้าหงั่นไหว
แต่ไม่มี เธอข้างกาย ยามทุกข์ใจ
แต่ไม่มี เหลือสิ่งใด ให้กลับมา
คงมีเพียง ความรัก ยังคงมั่น
คงมีเพียง ความฝัน ความห่วงหา
คงมีเพียง ภาพของเธอ เดินจากลา
คงมีเพียง หยดน้ำตา เต็มหัวใจ
แต่ยังมี ชีวิต ที่เหลืออยู่
เตือนให้รู้ สึกตัว อย่าหลงใหล
บอกตัวเอง เธอจากไป ไกลแสนไกล
เรายังมี หนทางใหม่ ให้เลือกเดิน

จะไปกับเขาใช่ใหม
พูดมาสิกลัวทำไมรึไม่กล้า
ฉันคงไม่มีน้ำตา
เพราะมันมีค่ามากกว่าน้ำลายของเธอ

ไม่อยากจะมีแล้ว..หัวใจ
ถ้าทุกสิ่งที่ทำลงไปมันไร้ค่า
เพราะไม่อยากให้ตัวเองเสียน้ำตา
ไม่อยากรู้ว่า ไม่มีค่าสำหรับใคร
วันนี้ฉันคงไม่อาจจะเข้มแข็ง
หัวใจล้าอ่อนแรงเกินจะรักใครได้
หยุดเถอะนะ..พอเถอะนะ
ถ้าเขาไม่เห็นความหมายใด
อยู่คนเดียวเก็บหัวใจโดยไม่ต้องให้ใคร....รู้ว่ามี